۱.
دفترِ من در وسط
باد ورق میزند
برگی از آن میکَنَد
نامِ تو در باغها
وردِ زبان میشود
- عمران صلاحی، مراغه، ۶/۴/۵۱
۲.
- شاعر! چرا درین همه مدّت برای من
شعری نگفتهای؟
- مانند بوی گل
در برگبرگ دفتر شعرم نهفتهای
شاعر تو بودهای
که چنین خوب و دلپذیر
خود را سرودهای.
- عمران صلاحی، تهران، ۲۵/۳/۸۱