« گرگان | صفحه اصلی | آرگو: کشتی یونانی »
دلالت؛ دیدگاهی نا-سوسوری: دال بی مدلول
The Sign; A Non-Saussurian Approach: THE SIGNIFIER WITHOUT THE SIGNIFIED
عکس: امیرپویان شیوا – مرداد ماه هشتاد و سه – دوربین: المپوس؛ سی۳۰۰زد – دستکاریشده
Photo: Amir Pouyan Shiva – July 2004 – Olymous Digital Camera; C300z – Manipulated
این علامتهای روی دیوار، برایم مانند خط خطیهای بیهدف، دالی بی مدلول هستند. یا شاید هم نه؛ علامتهای دزدان و شبروها – که خبر از موقعیّت خانه و وضعیّت صاحبش میدهند. ۹۶-۲۲ یعنی صاحب خانة بیست و دو ساله با مادربزرگ نود و شش سالهاش زندگی میکند. ۵/۲ یعنی، دو متر و نیم طناب کافی است و ... . یا شاید علامتهایی بر خانههایمان تا برای روز مبادا خودیها را از غیرخودیها جدا کنند؛ مثل علامت هلال روی واگنهای قطار مسلمانان در جنگهای داخلی هند.
این خط خطیهای بیهدف، این دالهای بیمدلول، برای من در درجة صفر عکسند و حاوی ارجاعی نیستند؛ برای دزدها و شبروها، شاید امّا نه.
دلِ من همی جُست پیوسته یاری
که خوش بگذراند بدو روزگاری
شنیدم که جوینده یابنده باشد
به معنی درست آمد این لفظ ، باری
به کامِ دل خویش یاری گُزیدم
که دارد چو یارِ من امروز یاری؟
بدین یارِ خود عاشقی کرد خواهم
کزین خوش تر اندر جهان نیست کاری
فرخی سیستانی
[بایگانی]
حکمت
کسی میگفت - و چه درست میگفت: همه جا، هر شهر و روستا و کشور و استانی، برای زندگی خوب است، الا آنجایی که قرار است خوب باشد!
● جایزهی محسن رسولاف در جشن تصویر سال
● سایت رسمی دانشگاه آکسفورد- دربارهی مدرک جعلی علی کردان
● قابل توجهِ خوانندگان پروپا قرصِ راز
● جان به لب رسید از یاری!!!
[بایگانی]
غول
امروز استاد درس «نظریهها و رویّههای معاصر در مردمنگاری»مان میگفت «اینکه بر دوش غولهای بیکران ایستادهاید، دلیل نمیشود که از آن بالا روی سرشان بشاشید!»
پ.ن. لابُد نیازی به توضیح نیست که گمانم نیوتون است که میگوید اگر بهتر میبینم از اینروست که بر دوش غولهای بزرگی سوارم...
شکر
یک پیام صبحگاهی در زمستان مینئاپولیس: دمای هوا منهای هفت درجهی فارنهایت (منهای بیست درجهی سانتیگراد) و به زودی انتظار یک جبهه هوای سرد را داریم! اوّل با خودت فکر میکنی که طرف یا نمیداند سرد یعنی چه یا نمیفهمد منهای بیست درجه چهاندازه سرد است که تازه میگوید یک جبهه هوای «سرد» دارد نزدیک میشود. ولی بعد که با خودت فکر میکنی میفهمی که این در واقع بیان دیگریست از «باز برو خدا رو شکر کن ...» -ِ خودمان.
-----
چند روز به پایان ماه میلادی مانده. پهنای باند راز، لب به لب شده و ممکن است هر آینه لبریز شود. اگر این اتّفاق افتاد و راز را ندیدید، دوباره با شروع ماه میلادی نو سعی کنید. همهچیز روبهراه خواهد بود.
میخائیل باختین
ادامه...
July 2009
May 2009
December 2008
August 2008
April 2008
March 2008
January 2008
October 2007
September 2007
July 2007
June 2007
May 2007
March 2007
February 2007
December 2006
November 2006
September 2006
August 2006
June 2006
May 2006
April 2006
March 2006
February 2006
January 2006
December 2005
November 2005
October 2005
September 2005
August 2005
July 2005
June 2005
April 2005
March 2005
February 2005
January 2005
December 2004
November 2004
October 2004
September 2004
August 2004
July 2004
يادداشتها
باشه بابا فهميديم كه همه چيز ميشه گذاشت و اينا اما يه كاري واسه عكساي سفر من بكنين جايي رو ندارم please?!
mahan | July 27, 2004 10:49 PM
نمیدونم چرا، ولی این عکس خیلی برام آشناست ، انگار بارها تو خواب و یا تو بیداری دیدمش ، انگار هر روز میبینمش ، هر شب.
محمّد حسین دارایی | July 26, 2004 12:57 PM
چه قشنگ!
حالا اگه گفتی اون هفتاد درصد چيه؟!
راستی اين دالهای بدون مدلول رو من يه بار در تحليل يه نمايش میخواستم به کار ببرم. حال میکنی بينامتنيت رو.
مجتبی | July 25, 2004 02:16 PM