« بین - 2 | صفحه اصلی | بوطیقای اشغال نظامی - گزارش کتاب 1 »
بین - 3
ششم دیماه سالروز ازدواج ماست. حالا دیگر بیشترِ زمانی را که هر روز و شبش را با هم بودهایم، در جایی گذراندهایم که کشورمان نیست. پایگاهی را که پیشتر در ایران داشتیم و شبکهی اجتماعیای را که هروقت نیازمندش بودیم، هر طور که میتوانست به کمکمان میآمد، مثل قبل بیواسطه و آنی در اختیار نداریم. درست که پشتیبانیهای خانواده و دوستان – خیلی وقتها مؤثرتر از قبل – ادامه دارد؛ حمایتهای مالی، محبّتهای بیدریغ، عشقهایی که نثارمان میشود، خبرگرفتن و دادنهای همیشگی – تا یکوقت احساس نکنیم اتّفاقی افتاده و ما بیخبریم – همه و همه مثل همیشه سر جایشان هست؛ امّا ناخواسته، بخشی از آنچه داشتهایم، به دلیل آنجا نبودنمان از دست رفته و میرود و کاریش نمیشود کرد. درست که شوخی و خندههامان از راه دور هست؛ درست که حتّا نیازی به اعلام نیاز ما نیست تا آنچه میخواهیم داشته باشیم؛ درست که گز و سوهانمان هم مستقیم از خودِ قُم به راه است؛ درست که حتّا وقتی سؤال کوچکی مثل طرز تهیّهی غذایی که هوس کردهایم داریم، همزمان جوابش را میتوانیم بگیریم؛ درست که وقتِ تولّد دوستان آنلاین حضور داریم و حتّا عکس هم میگیریم؛ امّا به هر حال، نمیتوانیم وقتی حوصلهمان سررفته یا دلمان گرفته زنگ بزنیم به عمّه فرشته که «مهمون نمیخواین؟» یا از دوستانمان بخواهیم که «آخر هفته دور هم جمع بشیم».
از خوبیهای اقامتمان اینجا – که باید وقتی دربارهی آن هم بنویسم – با حضور سیماست که بیشتر لذّت میبرم و دشواریها – که آن بخشیش را که بالا گفتم هر لحظه احساس میکنی و بخشیش سختیهای دیگریست که اینطور دائمی نیست امّا هست – به خاطر سیماست که آسان شده. حتماً اگر هر جای دیگر بودیم، به هر دلیل دیگر، همینقدر – که نمیتوانم بگویم چقدر زیادست – سیما را دوست میداشتم؛ حالا امّا اینجا بُعد تازهای به دوستداشتنم اضافه شده. اگر عشق، «بین» ما باشد؛ اگر عشق مثل لبهی محل برخورد دو سطح باشد که نه متعلق به من است و نه متعلّق به تو و همزمان هم متعلّق به من است و هم تو؛ حس میکنم که این هزار لبهی بین ما، حالا شده هزار و یک لبه. این بُعد و لبهی تازه تا اندازهای مرهون دشواریهای اینجاست.
غریب اینکه دروندادِ رابطهی ما تا حالا هرچه بوده – سختی و آسانی و خوشی و ناخوشی – بروندادش دوستداشتنهای بیشتر بوده و لبههای نو و بُعدهای تازه برای عشقی که بین ماست: عشقی که هر روز پیچیدهتر/ژرفتر می شود.
دلِ من همی جُست پیوسته یاری
که خوش بگذراند بدو روزگاری
شنیدم که جوینده یابنده باشد
به معنی درست آمد این لفظ ، باری
به کامِ دل خویش یاری گُزیدم
که دارد چو یارِ من امروز یاری؟
بدین یارِ خود عاشقی کرد خواهم
کزین خوش تر اندر جهان نیست کاری
فرخی سیستانی
[بایگانی]
حکمت
کسی میگفت - و چه درست میگفت: همه جا، هر شهر و روستا و کشور و استانی، برای زندگی خوب است، الا آنجایی که قرار است خوب باشد!
● جایزهی محسن رسولاف در جشن تصویر سال
● سایت رسمی دانشگاه آکسفورد- دربارهی مدرک جعلی علی کردان
● قابل توجهِ خوانندگان پروپا قرصِ راز
● جان به لب رسید از یاری!!!
[بایگانی]
غول
امروز استاد درس «نظریهها و رویّههای معاصر در مردمنگاری»مان میگفت «اینکه بر دوش غولهای بیکران ایستادهاید، دلیل نمیشود که از آن بالا روی سرشان بشاشید!»
پ.ن. لابُد نیازی به توضیح نیست که گمانم نیوتون است که میگوید اگر بهتر میبینم از اینروست که بر دوش غولهای بزرگی سوارم...
شکر
یک پیام صبحگاهی در زمستان مینئاپولیس: دمای هوا منهای هفت درجهی فارنهایت (منهای بیست درجهی سانتیگراد) و به زودی انتظار یک جبهه هوای سرد را داریم! اوّل با خودت فکر میکنی که طرف یا نمیداند سرد یعنی چه یا نمیفهمد منهای بیست درجه چهاندازه سرد است که تازه میگوید یک جبهه هوای «سرد» دارد نزدیک میشود. ولی بعد که با خودت فکر میکنی میفهمی که این در واقع بیان دیگریست از «باز برو خدا رو شکر کن ...» -ِ خودمان.
-----
چند روز به پایان ماه میلادی مانده. پهنای باند راز، لب به لب شده و ممکن است هر آینه لبریز شود. اگر این اتّفاق افتاد و راز را ندیدید، دوباره با شروع ماه میلادی نو سعی کنید. همهچیز روبهراه خواهد بود.
طلال اسد
ادامه...
موسیقی (16)
نوشته های دیگران (84)
وبلاگ قبلی راز (353)
پرسونا (7)
آموزش (33)
ادبیات، کتاب و نویسندگی (294)
جامعه شناسی (209)
رسانه (2)
شخصی (271)
عکس (34)
September 2015
May 2015
January 2015
August 2014
February 2014
December 2013
November 2013
October 2013
June 2013
May 2013
April 2013
March 2013
January 2013
December 2012
November 2012
October 2012
September 2012
August 2012
July 2012
January 2012
December 2011
November 2011
October 2011
August 2011
July 2011
June 2011
March 2011
January 2011
December 2010
November 2010
October 2010
September 2010
August 2010
July 2010
June 2010
May 2010
April 2010
March 2010
February 2010
January 2010
December 2009
November 2009
October 2009
September 2009
August 2009
July 2009
June 2009
May 2009
April 2009
March 2009
February 2009
January 2009
December 2008
November 2008
October 2008
September 2008
August 2008
July 2008
May 2008
April 2008
March 2008
February 2008
January 2008
December 2007
November 2007
October 2007
September 2007
August 2007
July 2007
June 2007
May 2007
April 2007
March 2007
February 2007
January 2007
December 2006
November 2006
October 2006
September 2006
August 2006
July 2006
June 2006
May 2006
April 2006
March 2006
February 2006
January 2006
December 2005
November 2005
October 2005
September 2005
August 2005
July 2005
June 2005
May 2005
April 2005
March 2005
February 2005
January 2005
December 2004
November 2004
October 2004
September 2004
August 2004
July 2004
June 2004
May 2004
April 2004
March 2004
February 2004
January 2004
December 2003
November 2003
October 2003
September 2003
August 2003
July 2003
June 2003
May 2003
April 2003
March 2003
February 2003
January 2003
December 2002
November 2002
October 2002
September 2002
August 2002
July 2002
June 2002
April 2002
March 2002
February 2002
January 2002
December 2001
يادداشتها
برای شما خوشحالم که خوشحالید. این سختی ها هم که می گذرد و شما دکتر جهاندیده ای می شوید و بر می گردید.
اما وقتی این طوری می گویی، من که به سختی آب دهانم را قورت می دهم. چند وقت دیگر ان شا الله عازمم...آنوقت "تنها"! خدا به خیر کند : )
-----
ممنونیم و آرزوی سلامتی و موفقیت میکنیم. هر جا که هستی و هر جا که میری خوب و خوش و موفق باشی. خدا رو هم چه دیدی؛ شاید تا وقت رفتنت خیلی تند و سریع اتفاقهای خوشایندی افتاد! :))
سید مرتضی | December 27, 2009 10:33 AM
یکی از زیباترین و دلنشین ترین و دوست داشتنی ترین نوشته های راز.
عزیزترین عزیز دنیا، میدانم خوب میدانی چقدر زیاد و چقدر عمیق و چقدر با تمام وجود دوستت دارم و می پرستمت و عاشقت هستم.
مثل همیشه بزرگترین آرزویم این است که قدردان وجود و حضور نابت باشم. دوستت دارم مهربان ِ من :*
سیما | December 27, 2009 10:56 AM
چه رشکانگیز، چه زیبا ...
امیدوارم همواره برای هم و کنار هم باشید دوستان خوب من.
ببخشید اگر خودخواهانه نوشتم دوستان من :)
-----
خیلی خیلی ممنون :) ما هم امیدواریم که همیشه خوب و خوش باشین و موفق. هیچ کجاش هم خودخواهانه نبود :)
سوسن جعفری | December 27, 2009 11:08 AM
دوستان عزیز سالگرد ازدواجتون مبارک و امیدواریم به زودی ببینیمتون.با آرزوی بهترین روزها برای شما.راستی امشب که سالگرد ازدواجتونه ما چی بپوشم؟؟؟؟
-----
ممنون دلارام و پیام عزیز،
خوشحالمون کردین. شما هم هرچی بپوشین قبوله؛ خسرتان رو هم بیارین جای ما!!
:)
به امید دیدار
دلارام و پیام | December 27, 2009 12:50 PM
مبارک باشه،همیشه و زنده و شاد
-----
ممنونیم نگین عزیز :) تو هم همیشه خوب و شاد و موفق باشی.
Negin | December 27, 2009 05:52 PM
سلام باورتون نمیشه وقتی این مطلبتونو خوندم هم بغض کردم هم از این همه دوست داشتن شگفت زده شدم،البته یکمی هم بهتون قبطه خوردم شاید برای اینکه شما با غربت دارین خیلی چیزهای دیگری را به دست میارین و قدر خیلی چیزها رو بیشتر میدونین این همه دوست داشتن و عشق ستودنیست .
شادزی و پاینده
------
خیلی خیلی ممنون و سپاسگزار :) شما هم همیشه شاد و خوب باشید. :)
مشکات | December 28, 2009 08:40 PM
سلام
مبارک باشه!
راستی این ده روز بین 26 آذر تا 6 دی رو می تونید به عنوان یک دهه نامگذاری کنید گمونم! مناسبتهای خوبی هستند!
شاد باشید، همیشه :)
-----
ممنونیم :)
ایدهی خوبیه... باید با سازمان تبلیغات اسلامی تماس بگیرم ببینم نظرشون چیه :)
علی | December 31, 2009 06:29 PM
سلام
تبریک میگم سالگرد پیمان زیباتون رو
از صمیم قلب برای هر دوتون آرزوی درخشانترین لحظه ها رو میکنم
6 دی روز تولد من هم هست
براتون یک شعر میذارم از علیرضا روشن . مطمئن هستم خوشتون خواهد اومد
کاش قلبم را بشکافند ببینند
اعوذ ُ به تو
اگر که من
تو را
به دلیل دوست داشته باشم
تو
نفس ِ دلیلی
-----
ممنونیم هم از شعر و هم از تبریک. تولد شما هم مبارک باشه :)
Zahra | December 31, 2009 07:14 PM
همیشه شاد و سرخوش باشید در کنار هم. دلمون براتون تنگ شده
-----
باز هم ممنون :) ما هم دلمون تنگ شده. بنابراین به امید دیدار نزدیک.
مریم | January 2, 2010 09:33 AM
بي انصافي است خوانندهي هميشه ساكت اين خانه باشم و همان ماهي يك بار كه سر ميزنم به يك مناسبت زيبا مثل اين كه ميرسم، ساكت بمانم و نگويم گرماي وجودتان هميشگي و آرزو نكنم كه هر روز پيشرفت كنيد، خيلي بيشتر از همه و نخواهم كه براي من و هاني هم دعاهاي خوب بكنيد. واقعا بي انصافي است.
------
واقعا ممنون از این کامنت خیلی قشنگتون. به نظر ما هم خیلی خیلی بی انصافی بود که ما رو از داشتن کامنت به این قشنگی محروم می کردید. معلومه که ما هم برای شما بهترین ها و قشنگترین ها رو آرزو می کنیم. همیشه شاد و خوشبخت باشید :)
اميد | January 10, 2010 08:31 PM