« سر و تهِ یک کرباس | صفحه اصلی | زدم تا بدونی »

سر خطّ خبرها

سعی می‌کنم غیبتِ طولانی‌مان را در اینجا با خبررسانی درباره‌ی اهمّ اتّفاقاتِ این ده‌روز جبران کنم.

یک این‌که اوّلین شبِ فیلمِ ایرانی را در خانه‌مان برگزار کردیم. دوستان‌مان آمدند و با هم شام خوردیم و «چهارشنبه‌سوری» را با زیرنویس انگلیسی دیدیم. دوستان‌مان از فیلم خوش‌شان آمده بود. حالا به فکریم که در دوّمین شبِ فیلم ایرانی، کدام فیلم را – که البتّه اینجا با زیرنویس انگلیسی وجود داشته باشد – نمایش دهیم. پیشنهادِ خودمان «سنتوری»ست. هرچند، فؤاد موافق نیست و می‌گوید که فیلمِ خوبی نیست. ما امّا همچنان معتقدیم که فیلمْ دیدنی‌ست. من هم پیشتر درباره‌اش اینجا یادداشتِ کوتاهی نوشته بودم. شما هم اگر پیشنهادی دارید، برایمان بنویسید.

دو این‌که در هفته‌ی گذشته، خبر شدیم که سیما در دکتری کار و توسعه‌ی منابع انسانی دانشگاهِ مینه‌سوتا پذیرفته شده. امّا بعد متوجّه شدیم که متأسّفانه دانشکده‌شان هیچ‌یک از دانشجوهای دکتری‌شان را حمایتِ مالی نمی‌کنند. دوستی می‌گفت که از نظر اقتصادی اکنون بدترین زمان برای ورود به دانشگاه و نیز خروجِ از آن است. برای همه عجیب بود که چطور و چرا اگر دانشکده‌ای به دانشجویانش کمکِ مالی نمی‌کند، اصلاً اقدام به پذیرشِ دانشجو کرده. به هر حال، پذیرفته‌شدنِ سیما در دانشکده‌ی آموزش دانشگاهِ مینه‌سوتا که یکی از بهترین مدرسه‌های آموزش دنیاست، به‌خودی‌خود خوشحال‌کننده و هیجان‌انگیز است. هرچند که سیما فعلاً به قول خودش به توصیه‌ی امیرحسین گوش می‌کند که می‌گوید تا جایی‌که می‌توانید درس نخوانید و از زندگی لذّت ببرید!

سه این‌که تکلیف‌های نوشتنی این نیم‌سال زیادند. در انسان‌شناسی زبان‌شناختی تا به حال دو مقاله‌ی کوتاه نوشته‌ام. وقتِ نوشتنِ سوّمیش هم به زودی می‌رسد و بعد مقاله‌ی بلندی که باید برای همین درس بنویسم. این‌را بگذارید کنارِ مقاله‌ی بلندی که باید برای درس «جادو و مدرنیته» آماده کنم. این‌روزها دنبالِ وقتِ خالی می‌گردم برای این‌که جدای از کارهای روزمرّه‌ی درسی و غیردرسی مقاله‌های پایانی را زودتر واقعاً و عملاً شروع کنم.

چهار این‌که دیشب تولّد ملیسا را با دوستانِ خوبش جشن گرفتیم. روزِ قبلش هم در تولّد سام و شبنم به طور مجازی و از راهِ دور شرکت کردیم و یک دلِ سیر رفقا را دیدیم و گپ زدیم و خندیدیم – و حتّا دسته‌جمعی عکس هم گرفتیم. ناگفته هم پیداست که دلمان برای آن جمع‌شدن‌ها و گپ‌وگفت‌ها تنگ شده.