سر و تهِ یک کرباس

مطلب ارزنده‌ای بود.

----

ممنون :)

سلام داش پويان، اتفاقا منم خيلی دوست دارم در مطالعات مردانگی و به عنوان مکمل تحقيق، مطالعات زنانگی، مطالبی رو (که البته مطمئنا چيزی در حد کتاب خواهد شد) بنويسم و تحقيقِ بيشتر کنم و در اختيار علاقه مندان و رهروانِ اين راه قرار بدم. به کمک هم رديفش می کنيم

-----
:)) تعداد جلدهای کتاب هم مهمه! من کوچیکم و در خدمت!‌:))

هميشه به مردانگي با نفرت نگاه كرده بودم. به قيصر هاي امروزي و ديروزي. همدلي شما با اين ها جالب بود برام. نكته اي كه توي مثال چوب بر ها و دوستداران طبيعت بود هم خيلي براي من تازه بود

-----
:)

به دنبال این نوشته --چون موضوع به علایق شخصی ام برمی گشت-- نوشته های قبلی تان را درباره ی مردانگی هم خواندم. (آشنایی من با وبلاگ شما نسبتن طولانی است، اما نه آنقدر پیوسته بوده که بتوانم خط فکری تان را دنبال کنم.) راست اش خیلی خوشحال/امیدوار شدم چون در واقع این ها مسایل من هم هستند. منظورم به طور دقیق مردانگی و مشکلات ام در تعاملات خودم --به عنوان جنس مذکر-- با جامعه ی پیرامون ام هست، و البته (از آنجا که یک ایرانی نمی تواند هیچ مساله ای را فردی طرح کند و همیشه افعال را جمع به کار می برد و وقتی مشکلی دار«د» می گوید «ما» --به بیان دیگر، از آنجایی که هر ایرانی یک جامعه شناس است ؛)-- ) درقالب جامعه ی مان هم خیلی مشهود هست. مخصوصن در جوان های دانشگاهی نیمه روشنفکر ملایم و طبعن دمکرات که از در تناقضات شدید بین بستر مردسالار جامعه شان و کتاب ها و اساتید و اسطوره های مدرن شان (مدرن نه به معنای الزامن امروزی بلکه در مقابل سنت و تازه-شناخته) ابراز نمی شوند. همین ابراز نشدن موضوع این کامنت است. ابراز نشدن دلایل مختلفی دارد؛ مثلن جرات نداشتن، یا دیدگاه جامع و روشنی نداشتن و یا غیره. اما دلیلی که من منظور من است، ذات متناقض بین «بروز» و هویت «تردید» است. شما به «تردید» اشاره کردید. انتخاب اخلاقی، احترام گسترده به همه جناح ها، طبع دمکرات و روشنفکر و یک مجموعه از حالات و رفتارها که فرد را در موقعیت «مردد» قرار می دهد. اما مساله اینجاست، که این تردید که ذاتن همه جناح ها (آرا ونظرها) را محترم می شمارد برای خودش جناحی قایل نیست و یک جورایی در خود مرددش هم تردید دارد. اینکه چرا؟ شاید شما بهتر بتوانید جواب بدهید. به بیان دیگر هویتی برای خودش ندارد. همیشه در بیان اش فلانی و فلانی ست و خودش گرچه می داند هیچ کدام آنها نیست اما نمی داند که چه هست. این مساله ی به همین جا ختم نمی شود و وقتی وارد رفتار می شود خیلی چهره ی دردناکی می سازد. برای این مرد مردد، به تدریج «نمی دانم» هایش آنقدر زیاد می شود که در مقایسه با قطعیت های جامعه ی مردسالار تفسیر به نادانی و ناتوانی اش می شود. در حالی که این نمی دانم ها بیشتر از چشمه ی تردیدشان آب می خورد.
من امروز توصیف «مرد مردد» را که دیدم (بار اول است که می بینم) تا الان در این فکر بودم که شاید در قالب این توصیف بشود از این مردان مردد دفاع کرد. یعنی عنوان و ایده ای که بشود در سایه ی آن این قشر لنگ-در-هوا را جمع کرد تا «ابراز» بشوند. همین بود که مایه ی خوشحالی من شد. بیشتر برای خودم امیدوار شدم البته، که تنها نیستم : ).

پ ن 1: درباره مردانگی یک پست خیلی خوب از دوست ناپیدایم هست که پیشنهاد می کنم شما هم ببینید:
http://aflatoun.blogfa.com/post-15.aspx
پ ن 2: در جریان مردسالاری تنها مردان نیستند، زن ها با تحسین و تایید خود در بقای مردان هژمونیک نقش به سزایی دارند. به یاد مجموعه ی تلویزیونی دایی جان ناپلیون ناصر تقوایی افتادم که این موضوع را خیلی باحال نشان داده.

-----
روزبه‌ی عزیز،

ممنون از کامنتتان. استفاده کردم و گمانم فهمیدم نگرانی/امیدواریتان از کجا می‌آید. به هر شکل، یک فصل کتاب و یک کتاب به نظرم می‌آید که معرفی کنم. گمانم کمک ذهنی خوبی باشد. یکی فصل «از زائر تا توریست: تاریخچه‌ی هویت» است از زیگمونت باومن در کتاب پرسش‌های هویّت فرهنگی استوارت هال. مطمئنم که فصل را در اینترنت با فرمت پی‌دی‌اف می‌توانید پیدا کنید. این فصل را خیلی دوست دارم. خصوصاً وقتی به آنجا می‌رسد که دنیا دیگر میزبان خوبی برای زائر نیست و یکی‌یکی تیپ/شخصیّت‌های جانشین‌های زادر را معرفی می‌کند.

دوّمی کتاب مردِ مرد است که به فارسی برگردانده شده (نام نویسنده و مترجم یادم نمی‌آید؛ شرمنده‌ام) و بااینکه با خودِ کتاب به خودی خود کیف نکردم؛ بعضی ایده‌های جالب درش پیدا می‌کنید. خودِ نوعِ نگاه کتاب جالب است.

به این شک دارید که "مردانگی "با اعتماد به نفس تعریف میشه؟

-----
هوم؟ کدام جور مردانگی؟ و چطور مگه؟

ممنونم از بابت معرفی کتاب ها.
در جستجوی اولیه نتوانستم چنین عنوانی پیدا کنم(منظورم همان فصلی از باومن است که معرفی کردید). کتاب هال فارسی است؟ اگر راهنمایی کنید تا زودتر پیدایش کنم ممنون می شوم.

-----
شرمنده‌م؛ باید می‌نوشتم که فصل کتاب انگلیسی‌ست. در واقع نوشتن ترجمه‌ی اسمش هیچ کمکی نمی‌کرد! باز هم ببخشید! به هر حال، از اینجا بگیریدش:

http://www.nyu.edu/classes/bkg/tourist/Baumann-pilgrim-tourist.pdf

ممنون : )

-----
:)

با خواندن مطلبتان یاد وضعیت کاملا متناقض زن امروزی (در ایران) افتادم. مردان امروزی،هر چه روشنفکرتر باشند بیشتر،سعی می کنند به زنان یادآوری کنند که "تو کالا نیستی، فراموش نکن من تو را نخریده ام، مهریه و نفقه و امثال این تو را به کالایی مصرفی تبدیل میکند"، آیا با این گونه برخورد کردن حقوق اولیه ی زن به او بر می گردد، و آیا کاملا برعکس، این گونه برخورد به فریب دادن زن و از هستی ساقط شدن او منتهی نمی شود؟

سلام. کتاب مرد مرد اثر رابرت بلای هست با ترجمه فریدون معتمدی. کم ÷یدا می شه اما اگه خوب بگردین بعضی از کتابفروشی ]ای جلوی دانشگاه تهران دارن