ترانه آی ترانه...

آقا ما هم هستیم :))

-----
:)) بفرمایید!

خوندن نوشته های شخصی آدم ها مخصوصا وقتی که هیچی ازش نمی فهمی جالبه. اگه آدم ها معلم های سابق آدم هم باشن جالب تر می شه :دی

-----
:دی

سلام
به به! می گم بد نیست بدهید این ترانه رو یکی از خواننده های وطنی آن طرف بخواند! خودش درآمدی هم می شود! :))
در ضمن حالا که می فرمایید نعطیلات زمستانی هست و وقت فراغت، یک گوشه چشمی هم به این کایروس کنید بد نیست ها! یعنی در آن مملکت درندشت یک فروند رم ریدر یافت می نشود؟ :دی‏

-----
معلوم شد که خیلی در خط و خطوط خوانندگان اونور آبی نیستی ها! خانم هنگامه یکی از همین خوانندگانه لس‌آنجسلیه که مجبوب دوست عزیزمون سیناست! :)
گفتی به خدا... کارتخوان که خیلی وقته رسیده دستم. فعلاً مشکل تنبلیه! :))

سلام
:مصرع
کور بشن چشمای شور! گُم می‌شم یه جای دور، من رو به یاد حرفهای دختری انداخت که که چند روز پیش همین عبارت رو به کار برد و ظاهرا خیلی از این قضیه چشمهای شور دل نگران و مظرب بود. تحمل نگاههای شور مرد همسفر آنقدر برایش سخت بود که حتی می خواست از قید بلیط اتوبوس و مسافرت بگذرد. هنوز این اندازه حساسیت رو جندان نمی فهمم.راستی این مصرع محصول تو بود یا سیما؟

-----
:)) اینجا حساسیت خاصی در کار نبوده. بیشتر جور کردن قافیه منظور بوده! این مصرع هم ترکیبی از خلاقیت های سیما و استعدادهای من بوده! :))

یاد باد آن روزگاران؛ یاد باد!
دلم تنگ شده برای اون روزها که شما آقا معلم بودید و سیما جان،خانوم معلم!

بیت پایانی ملهم از فیلم"دو زن "نبود؟!
:)

-----
بیشتر ملهم از زن دوم بوده!! :))

1- خدا بيامرزه بغل دستي شما رو، ایمان رو مي گم

2- چه شعر با نمكي شده خدائيش
تو سبك ترانه هاي مريم حيدر زاده بود

3- غلط نكنم تعطيلات يه خرده ادامه داشته باشه شاعر بشين : )

)واسه خودت(
فهم حساسیت و نگرانی آن دختر مد نظرم بود، نه نگرانی شما!!
راستی ، پیشنهاد: 1_از فرصت تعطیلات استفاده کن و قصه رفتنتون رو هم بنویس، یک هو دیدی اومدیم و همسایه شدیم
2_ بقیه تو ایمیل!!

------
:))
قصّه‌ی رفتن رو باید به زودی بنویسم. امّا قبل از اینکه بنویسم بگم که یه منبع خیلی خوب در اینترنت وجود داره که خیلی کمک میکنه. عجالتاً به اون سر بزن که زودتر همسایه بشیم: http://applyabroad.org/forum
مخلصم:)

این همونی نیس که ناصر عبداللهی خونده؟ یه روز از همین روزا روی شب پا می ذارم/ توی قاب لحظه ها عکس فردا می ذارم. توی بهت جاده ها هرجا که دیدنی نیست، چشمامو می بندمو جاش یه رویا می ذارم. تا که خوب خوب بشه زخمای دلواپسی، عشقو مرهم می کنم روی دل ها می ذارم.... الی آخر

------
برنده‌ی امشب مسابقه‌ی ما شما بودین! :)) درست حدس زدین... ما هم از زمزمه‌ی همین ترانه شروع کردیم. ولی چون نمیدونستیم که درستش چیه و اصولاً مال کیه، مجبور شدیم خودمون بسازیمش. هرچند بعداً مراجعه کردیم و دیدیم که مال عبداللهی خیلی قشنگتره! :))

دارم نم‌نمك آرشيو رو مي‌خونم. بامزه بود ترانه‌تون. "يه روز از همين روزا، روي شب پا مي‌ذارم"
;)
-----
خوشحالم که دوست داشتید :)

شعر از شاعر بزرگ "منزوی" است.