زمانه

آقا یکی کارش و درست انجام نداده برکنار شده دیگه، من نمی فهمم این شلوغ بازیا یعنی چه

-----
شلوغ‌بازی از جانب بنده رو می‌فرمایین؟ من شلوغ‌بازی نکردم به گمونم. به هر حال، بحث من اصلاً درباره‌ی کیفیتِ انجام وظیفه‌ی آقای جامی نیست به هیچ‌وجه. دراین‌باره اطلاع کافی ندارم واقعاً و اعتماد کافی هم ندارم به اطلاعیه‌های صادره!
صحبت از پسِ دست داشتنِ حرف‌های خصوصی‌ست که در بزنگاهی با تحریف یا بی‌تحریف روشان کنی و ترکمون بزنی به رفاقتی که حالا روزی بوده یا نبوده و این ترکمون زدن را بیالایی به انواع تفاخر. بی‌ادبی‌ست؛ بازنمودِ این کار در ذهنِ عوام من چس گرگی پا شدن است. به پشتوانه رجز خواندن و بعد ادای دفاع از مظلوم را درآوردن و ادعای مرام و سلوک داشتن.
خوشحالم که اول نبوی و بعد معروفی نوشته‌هاشان را از وبگاه‌هاشان برداشته‌اند. دلیلش هرچه باشد و هرچه بگویند مهم نیست.

سلام دوست عزیز.
نوشته ی وزینتان را خواندم.
به خاطر آن یکی دو کلمه ای که راجع به آدمهای اسم گنده گفتید احساستان را درک میکنم.
براستی که تنظیم فاصله ی آدمها با یکدیگر یک هنر است.باید به خیلی از آدمها نزدیک نشد و فاصله را رعایت کرد.
خب شاید طبیعی باشد آدمها وقتی تنهایند و متمرکز یک جورند و توی نوشته هاشان هم همانجوری اند اما در عمل موقع واکنشهای سریع گاه با اولین پیچ انحراف در مسیری می افتند که ذات خود را بیرون میریزند و راه برگشتی هم برای خود نمیگذارند.
واقعا جای تاسف دارد.

-----
همینطوره. خوبی وبلاگستان همین است که آدمها با اسمهای بزرگ را هم میشود به پرسش کشید. خوب است که همه‌مان وبلاگهامان را داریم. :)

بهتر است تا روشن شدن کامل جزئیات صبر کرد.
نبوی و معروفی شخصیت هایی کهنه شده اند که از اول هم در محتوای زمانه جایگاه قابل تحسینی نداشته اند و تنها یک مشت اسم اند، اسم هایی که مدت هاست چیز جدیدی در آن ها گیر نمی آید

-----
با این موافقم. خصوصاً در مورد نبوی که حضورش چندان لزومی نداشت. ایده‌ی زمانه، رسانه‌ای بود برای آنها که رسانه‌ای ندارند. این را یک بار برای آقای جامی وقتی زمانه از نوری‌زاده برای تحلیل دعوت کرده بود گفتم. با دیدگاه‌های سیاسی نوری‌زاده و حتّا شکل روزنامه‌نگاریش کاری ندارم. اصلاً - بر خلافِ عقیده‌ام - همه خوب. نکته اینجاست که او صدایش به قدر کافی شنیده میشود.