ری چارلز

قشنگ بود. البته مطمئن نیستم راننده داستان حاضر باشه که چشمهاش رو هم معامله کنه. اما دلیل اصلی گذاشتن این کامنت در واقع به پست "من اگر می خواستم" بر می گرده که دو شب پیش هرچی تلاش کردم نشد. راستش با اصل روایت موافقم اما به نظرم جوان خلاقِ سائل در مثال دوم معادل گیتاریست خوش نواز میشه نه نوازنده مبتدی در مثال اول. ببین که چقدر زیرکانه تر بساط خودش رو برای من و تو باور پذیر می کنه

-----
ممنون. گمونم کامنتتون پای اون پست هست. به هر حال، ممنون. :)

به پویان عزیز.خیلی وخت بود آپ نکرده بودین ها.به سلامتی فرنگ تشریف دارین؟حظی بردیم از نگاهتان.مطابق معمول.خوش بگذره و ایشالا همیشه موفق باشی

-----
ممنون :) حالا یه مدته افتادم رو دور نوشتن!

میدونی گادی تو لیتل اودسا (بخش کاملا بنعبری نشین بروکلین یعنی جایی که من از کودکی به دوران سیاه تین ایجری وارد گشتم ) همیشه میگفت این نگرو ها ببخشید ها من اصلا نژاد پرست نیستم تا زمانی یک چیکن سیاه هم داشتم ولی اون میگفت سیاه ها همیشه یا دوست دارن ری چارلز بشن یا کریم عبدالجبار یا هم اگه ابزار و امکانات نداشته باشن دوست دارن یک جانک حرفه ایی بشن یا بشن یک وریژن از فرانک اسمال توی هارلم این نهایت ارزشونه ...یعنی هیچ وقت یه سیاه نمیبینی که دوست داشته باشه بره مثلا توی تیپ صد و یک کوهستان اریزونا یا کارولینای شمالی بشه یک اسنایپر یا اسپیشیال فورس میدونی شاید مشکل از ذهنیت سیاه ها باشه ...وقتی اجدادشون بعنوان برده توی مزارع جنوب کار میکردن همیشه تلفیقی داشتن از مراسم سنتی پدرانشون توی افریقای سیاه و زندگی جدید توی قاره جدید ..بعد خواستن اعتراض کنن کم کم توی دهه سی موسیقی بلوز رو بهترین راه کار کشف کردن و کم کم پای سیاه توی موسیقی و هم ان بی ای باز شد ..وگرنه مثلا یک فوروارد خوب توی خط حمله تیم ایگلز یا مثلا یک لاین من توی یانکی ها هیچ وقت سیاه نبود ...من یادم نمیاد ...البته توی قرن بیست و یک کم کم فورواردهای خوبی از بین سیاه ها دراومد ... شاید این راننده خط شما هم بخاطر فرانک اسمال عینک ری بن مشکی میزنه ...شاید هم میخواد نشون بده ری چارلز بدبخت هم اضافه کاری راننده اتوبوس میشد که این با توجه به وضع ری کبیر کمی دور از ذهنه ولی من با ماتیلدا که صحبت کردم اونهم همین نظر رو داشت ..اره ... شاید هم میخواست خلبان گارد هوایی ایالتی بشه ...کسی چه میدونه شاید ...