لمس

قربونت برم من که بازم داری می‌نویسی عزیز دلم. خیلی خیلی قشنگ و لطیف بود. اونقدر با احساس و فوق‌العاده که فقط از تو برمیاد نوشتنش...چند بار از روش خوندم و کلی کیف کردم:*

-----
:*************

ازون پستاييه كه آدم با رگ و روح و خون ازش لذت مي بره
دست مريزاد

خداااااااا بود این نوشته...چیزی که واقعا دوست داشتم در چنین وبلاگی بخونم...خصوصا زیبائیش به تغییر مسیر مهیجش بود جوری که اول خیال کردم فره ی ارزشی بر سر غرب و شیوه ی معرفت نگاهیشه!! که یکدفعه این پروانه ی تأیید اومد و بر سر شناخت تماسی ایرانی نشست...
البته من اینطور نگاهش میکنم که ارزشگذاری نشده و نهایتا تنها زیبائی و محاسن هر دو- که با هم تفاوت ماهوی هم داره- با ظرافت بیان شده

زود زود بنویس
مهرت افزون.

میدونی گاهی ادمها بدون هیچ دلیل قانع کننده ایی بهم میگن سلام ...بعد از کنار هم رد میشن ...اون وقت تا اخر عمرشون هیچ وقت همدیگر رو نمیبینن ... مثه ..مثه ..مثه دوتا مسافر توی مثلا اتوبوس تهران -کاشان یا تهران - ابیانه ...خلاصه ..دیروز صبح بیدار شدم ...از بالای پنت هاوس از اون پنجره یه سلام علیک گرم با خورشید کردم ... بعد رفتم با ماتیلدا صبحانه خوردم جاتون خالی نون پنیر لیقوان تبریزی و البته ماتیلدا فقط اب خورد ..یک کم ..نمیتونم زیاد بهش اب بدم پلاسیده میشه ...میدونی برای یوکا یک لیوان اب در هفته کافیه بخصوص اگر اون دختره ماتیلدا باشه ...سبز ودوست داشتنی ... همیشه توی نگاهش به من یک گرمای عاشقانه دیده میشه ... میفهمی ...بعد رفتم نشستم روی مبلم و به سقف خیره شدم ...میدونی این تفریح مورد علاقه منه ...میشینم روی مبل پاهام میزارم روی میز به سقف خیره میشم ...بعد یهو گفتم برم ببینم فیلم چی اورده یهو تعجب کردم مرتیکه ورداشته یک خروار فیلم ایرانی اورده ..میفهمی ... ده تا فیلم ایرانی ...به خودم فشار اوردم ...روی جلد رو خوندم ..بهروز وثوقی در تنگسیر ...بهروز وثوقی در گوزنها ...بهروز وثوقی در سوته دلان ...بهروز وثوقی در فلان قبرستان ... خلاصه نشستیم این سوته دلان رو گذاشتیم و بعد از ده دقیقه مسخ بازی این مرده شدیم همین بهروز وثوقی ... توی این گوگل گردی خفن امروزرسیدم به این وبلاگ و خوب ... شماها روشنفکرید از ما ادمکشهای سابق بهتر میفهمید ..ما که سواد درست درمونی نداریم ...ولی از این نوشته ات خیلی خوشم اومدم يعني نه اين نوشته ات ..همون نوشته ات براي بهروز وثوقي ...نميدونم چرا از اين رفت ... اينطور كه وبلاگ مبلاگها ديدم از ايران رفته و بدبختانمه سالها امريكا بوده ولي من دانكي دامپي هيچ وقت نفهميدم ... مهم نيست ..تا امروز صبح نشستم كلي فيلم از بهروز وثوقي ديدم ... جالب بود ...جالب بود ..بخصوص گوزنها و سوته دلان ...فكر ميكنم الان قاطي اين سينما بازهاي ايران كه فيلم بازي ميكنن ميدوني احساسم ميگه همه دارن مثل نقش يك بيماره كله كمبوزه ايي رو از اون تقليد ميكنن يا نقش يه معتاد ..نميدونم احساس من اينو ميگه فكر نميكنم بيراه باشه ... ولي در مورد اين پستت ... عرفان ...عرفان ...عرفان ... من هيچ وقت نفهميدم اين عرفان شرقي بخصوص خاور ميانه ايي دنبال چيه ... خوب مشكل اينجاست من سواد درستي ندارم ميدونم براي من خيلي سخته ...ولي بهرحال نميدونم اون استايل تو توي كمك كردن برميگرده به همين عرفانگرايي شرقي كه اگه دختر بچه ايي بياد كمك بخواد بهش كمك نميكني ولي به اون يارو براي خنده كمك ميكني ..البته بگم بخش اول يعني كمك به نوازنده جوان فلوت با كمك كردن براي اوني كه براي خنده كمك ميخواد زمين تا اسمون فرق ميكنه ... چون اولي كار شيكيه ... ولي دومي نميدونم چي بگم به جوريه ..ميدوني يه جوريي ... در هرصورت مطلب بهروز وثوقي شيك بود در حد سواد من بيسواد خيلي كمكم كرد ..ممنون ..

هویت‏تراشی

-----
شاید. امّا مگه هویّت جز به تراشیدن به دست می‌آد؟

خیلی چیزی نفهمیدم از این چند جمله. معنا کاملا در آن گم بود. "اگر ...بودم"و "اگر ...و ... بودم" یعنی که نیستید؟! پس حالا که ... و ... نیستید چرا نگفتید که چه می گویید؟ به هر حال به این حرف ها باور دارید یا آن ها را اعتقادات ... ها و ... ها می دانید؟
اما راجع به تنها جمله ای که آشکار بود برایم اما ندانستم حرف شما بود یا نه: "ولی با نگاهِ صرف می‌توانی بفهمی که تنهایی و با بقیّه فرق داری."
به نظرم کلیت ها را نمی توان لمس کرد. به نظر شما لمس کردن، تقلیل یافتن ادراک به یک حوزه ی جزیی نیست؟. البته اگر نگاه کردن به معنای واقعی آن(نگاه کردن صرف) و نه به معنایی که از نوشته شما بر می آید -یعنی نگاه کردن و بعد مقایسه کردن- مورد نظر باشد.

-----
برای همین گفتم نمیخواهم معناها را تقلیل بدهم. لمس و تماس و نگاه فقط استعاره‌هایی هستند برای بیان یک تفاوت. آن هم نه تفاوتی که بشود تعمیمش داد.
:)