بازی ما ـ یا: داستان تکراری عنترها

می گویدم: " هر بازی ای بازی تو نیست، این را فراموش نکن."
با خود عهد کرده ام به جان بپذیرم هر چه را که پیامبر مقدّسم می گوید.
پشیمان می شوم ازچانه زدن؛ بازی ای که بازی من نیست.
این روزها کنار پیامبرم، بزرگواری را مشق می کنم. بزرگ شدن را!

-----

:">

تا به حال نوشته ای به این تندی از شما نخوانده بودم. ولی انگار دردتان درد زمانه است و حرفتان حتا بر دل هر عنتری هم می نشیند.
پیروز و پایدار باشید

-----

من یه نکته‌ای رو بگم تا یادم نرفته... اون هم اینکه متن اصلاً با عصبانیّت نوشته نشده که برعکس، با شوخی و خنده نوشتمش.
گفتم که خیلی بد به دلتون راه ندین. :)

خیلی خوب نوشتید!

من که سال گذشته گیر یک نفر افتاده بودم که ادعای پیامبری می کرد و اصرار داشت که به پیروانش اضافه شوم.با این توضیح که همه ی پیوان او افراد تحصیلکرده و دکتر(!)اند و پدر مادر خودش هم دکتر اند!؟؟؟
وقتی که خندیدم (درواقع وقتی که دیگر نتوانستم جلوی خنده ام را بگیرم/چون علاقمند بودم بگذارم تا آخر حرف هایش را بزند .چون جدا سوژه ی نابی بود!) آنقدر عصبانی شد که شروع به فحاشی کرد .با این پیش درآمد که: خانم احتسابیان!من فکر می کردم شما انسان فکوری هستید!!!

-----

:) ممنونم. ولی واقعاً از آدم تحصیلکرده‌ای مثل شما بعیده که به صحبت‌های یه آدم دکترمهندس (!) بخندین!‌ :))

از اصل قضيه اگر بگذريم لذت برديم از نثرتان!

-----

ممنونم علی جان :)

دور از محتوا -که خود به اندازه گفتی‌ای- صورت را عشق است که دهشت‌بار شده است از فراوانی‌ی فن و غنای رقص کلمات!

-----

البتّه نه به قدّ کامنت شما! :)
خوشم میاد وقتی که میخونی و میگی دور از محتوا، صورت رو عشقه. در واقع لذّت میبرم از تعریف از فرم و واژه و فن. خواستم که رک و راست بگم بهت! :)

حالا اين ميانه ما عنتريانيم يا لوطي الله اعلم/ دوستانه ميگويم چشم ميخوريد شما. آخر درد و رنج هم کنار شادي ها زياد است و آنها که درد دارند و درد عميق دارند شايد چشمتان بزنند. اين را نه از روي دلتنگي نه از روي بدخواهي نه از روي منفي بافي نه از روي خرافه که با اعتقاد ميگويم. ميانه روي هميشه بهترين است. خوشي هاتون پايدار :)

-----

ممنون. :) امّا خب... همه گرفتاریهای خودشون رو دارن. شاید عادت کرده‌ام که از خوشیهام بنویسم.
امّا چشم... میانه‌روی رو میپذیرم. :)

پويان عزیز سلام!
همونطور که می دونی تعدادی از نماینده های اقلیت و اکثریت مجلس دارن سعی می کنن برای کشوندن احمدی نژاد به مجلس و پرسش از اون (که البته می تونه زمینه ی استیضاح رو هم به وجود بیاره) امضاهای کافی رو جمع کنن و عملکرد ضعیف دولت نهم رو زیر سوال ببرن. در همین راستا و با هدف تسریع این روند، نامه ای رو خطاب به نمایندگان مجلس تهیه کرده ایم که می تونی از طریق لینک این پیام بخونیش و در صورت تمایل امضا کنی و به ش لینک بدی. مطمئنآ همراهی شما می تونه در موثر بودن این حرکت مدنی سهم زیادی داشته باشه.
یا حق!

سلام.
من محمد حسين هستم! تازگيا يک وبلاگ راه انداختم. دوست داشتم اگر وقت دارين يک سري هم به وبلاگ من بزنيد و نظرتون رو بگيد! البته تازه شروع کردم ولي نظرتون برام مهمه. الان ۲ ماهه وبلاگتون رو مي خونم و خيلي خوشحالم که ازين طريق با معلم انشاي سابقمون يعني شما! در ارتباطم. با آرزوي کاميابي!!

-----

ممنونم محمد حسین عزیز. :)
من هم خوشحالم که میتونم حال و روزت رو با وبلاگت دنبال کنم. به دوستامون سلام برسون. :)

سلام
تکان دهنده بود والبته بیدار کننده.
به دنبال اطلاعاتی در مورد *سفر به دشت ستارگان *می گشتم ، که google منو به ارشیوای شما کشوند !
خوشحالم که با www.pouan.ws اشنا شدم. نمی دونم چه جوری بگم اما موضوعاتی که شما در موردشون می نویسید ، دقیقا همونایی بوده که من همیشه بهش فکر کردم یا اینکه همین حسو داشتم ، یا به دنبالش بودم. اما تا حالا اشنای همدل و هم عقیده نداشتم ، در مورد حسم موقع خوندن *خط سوم* *خاطرات یک مغ* و خیلی چیزای دیگه.
موفق باشید و سر حال

-----
ممنونم:)

پسنديديم! (چه مغرورانه، نه؟!)

هر از گاهي آدم بسرش ميزند تا يه‌جوي دق‌دلي‌اش را سر يك عدّه خالي كند؛ همين هم باعث ميشود هر چه از دهانت ( بهتر بگويم: از انگشتانت) ميتراود، بريزي رو دايره و تشت رسوايي طرف را از بام بياندازي!:)

اين را تا حالا چندين بار تجربه كرده‌ام. غالبا ً نتيجه بسيار رضايت‌بخش و مورد پسند از آب درميآيد؛ مثل همينجا و چند جاي ديگر!

علت اصلي - بنظرم - راحت و ورانتر از معمول نوشتن، استفاده از اصطلاحات و عباراتيكه عاميانه‌ترند، رُك و روراست نگاشتن و بعضا ً فحش دادن است؛ بهمينخاطر هم بيشتر بدل مينشينند.

-----

ممنونم علی جان :) شاید اینها بعضی از دلایل باشن.

آقا اين شهر کتاب اصلا خيلي جاي جالبيه، شگفتي هاي زيادي توش يافت مي شه. بويژه در بخش کتب کودکانش که ديگه...

پشتك‌هايم را زده‌ام و تمام شده... آمده‌ام اين گوشه ولو شده‌ام و مي خواهم يك چرت بخوابم. فكر مي كنم لوطي‌ام مرده باشد... اما مهم نيست!!! من تنهايي هم مي توانم پشتك بزنم...

سلام!
نوعی " تکبر صغیرانه" (به فارسی: " خودبزرگ بینی کودکانه ") هست که سبب می شود آدم خود را مضحکه ی دیگران کند.
ولی بنظرم حس بدتری دارم نسبت به مضحکه کنندگانِ چنین افرادی تا خودِ فردی که خودش را مضحکه گردانیده است. گویا دلیل اش هم همان جملاتِ پایانی شماست. این افراد در مقابل فرصت هایِ ولنگ و وازی دارند، خنده هایِ سطحی دارند و البته شادی هایِ ناپایدار.

مدت زيادي بود سر نزده بودم . حالا دوباره اومدم و اين "بازی ما ـ یا: داستان تکراری عنترها " رو خوندم . واقعا حال کردم.پشيمونم چرا اين مدت سر نزدم و مطالب تر و تازه بخونم.متن نقادانه ي(!) واقعا جالبي است!

-----
ممنونم:)

نثر پرداخت شده اي بود ها ! درد همين است که گاه به عنتر مشتبه مي شود به اين امر نکند : که نکند دست بخشاينده از هنر وي است نه از نقص و کشف عورت ... به هر حال خنده هاي عميق تان پايدار

-----

ممنونم :)