سینا

باید ارزش کلمات و حرفها را درک کرد.

با درود

اميدوارم مشکل سينا به زودي حل بشه و باز مثل تبريک(۲۷ مهر) بخنده! و به نوشتن ادامه بده. خيلي حيفه که ...
تو وبلاگش کامنت گذاشتم.

خب يه عده فکر مي کنن اگه مثلن آدم يه متن اروتيک بنويسه لابد بي ادبه ديگه * تذکر خوبي دادين درود

سینا از بهترین آدم‌هایی‌ست که تا به حال شناختم. برخوردهای ما خیلی کم بوده به نسبت حرفی که می‌زنم. شاید روی هم 24 ساعت هم ندیده باشم سینا رو و قبل از این‌که برخورد حقیقی باهاش داشته باشم وبلاگش رو می‌خوندم. هیچ وقت به نظرم بی‌ادب نیومده. خیلی بده اینو بنویسم. می‌دونم اما از یادداشت تو تعجب کردم. من همیشه عاشق شوخی‌های بامزه‌ي سینا بوده‌ام که به نظرم هیچ وقت هم بد نیومده. حتا مطالب وبلاگش هم این‌طور نبوده. نمی‌دونم چه اتفاقی افتاده. در هر صورت خیلی خوب بود اگر ما مبنای قضاوت‌مون رو چیزهای بهتری می‌ذاشتیم.
سینا بی‌نظیره.

-----
سلام :)

ممنون :) با نکته‌های مرکزی صحبتهات کاملاً موافقم: یعنی از اتّفاق، سینا یکی از بهترین آدمهاییه که من هم تو زندگیم دیده‌ام ـ و افتخار دوستیش رو داشته‌ام ـ و مثل تو همیشه با شوخیهای بامزّه‌اش خندیده‌ام و موافقم که مبنای قضاوتمون رو میتونیم چیزای دیگه‌ای بذاریم که شخصیّت اون آدم رو گویاتر بازنمایی میکنه. در مورد سینا، این چیزها مثلاً خوش‌اخلاقی، مهربانی، پی‌گیری، کمک، صمیمّت، تعمّق، صداقت و از این‌دسته (اینها رو کتره‌ای ننوشته‌ام و برای تک‌تک‌شون مثال و شاهد دارم؛ اون‌هم نه یکی‌دوسه‌چندتا!) خلاصه اینکه موافقم؛ سینا بی‌نظیره!

امّا با یه نکته مخالفم. از این میگذرم که آیا نوشته‌های سینا «بی‌ادبی» هستن یا نه؟! بنظرم بهرشکل از عرف فاصله دارن. (منظورم اینه که اگه یه عدّه رو اتّفاقی جمع کنیم و بگیم اینها رو بخونین و بگین که بی‌ادبی هست یا نه؟ اکثریّت میگن که هست. این رو آزمایش نکرده‌ام؛ در واقع اینطور پیش‌بینی میکنم!) با اینها کاری ندارم و در واقع بابتِ همین اختلاف نظرهای احتمالی درباره‌ی سطح ادب متعارف متنه، که «بی‌تربیت» رو توی گیومه گذاشتم. بهرشکل با اینها کاری ندارم. اونچیزی که بنظرم مهمتره اینه که کسی که سینا ازش خوشش میاد، حق داره که اینها رو بی‌ادبانه تلقّی کنه و ازشون خوشش نیاد و حتّا بر اساسشون قضاوت کنه. (حرف دهنِ سینا نمیذارم. فقط حدس میزنم – حدسی که ممکنه اشتباه باشه. حدس میزنم که سینا بیشتر از این حقوق رو هم برای طرف مقابلش قائله.) بنظرم اینکه بگی «از یادداشتت تعجّب کردم» خیلی کمکی به هم‌فهمی نمیکنه. شاید حسّاسیّت از منه. ولی بدم نمیاد اینرو طرح کنم که «من متعجّبم که تو چطور...» یا «واقعاً متأسّفم که تو اینطور...» هیچ کمکی به هم‌فهمی نمیکنه. واقعاً شاید خیلی مهم بنظر نیاد، امّا من وقتی به روش‌های نزدیک شدنِ افق‌های دانایی فکر میکنم، گمون میکنم که ابرازِ تعجّب و خصوصاً تأسّف (از فکر، عمل، سلیقه، ایده و ...) مانع بزرگیه در راه گفتگو و هم‌فهمی. (هرچند ممکنه بگی که مفاهمه بدرد نمیخوره و باید با خشونت بیشتری وارد گود شد. اونوقته که حرفِ چندان بیشتری واسه گفتن ندارم. برای اینکه امید مفاهمه‌ای توش نیست.)

بگذریم… یکی از دوستای مشترک دیگه‌مون که مثل ما برشهایی از ماجرا رو میدونست و میخواست کاری واسه سینا بکنه (کاری که بنظر خودش و حتّا بنظر من، ابتکاری بود. ولی من فکر میکردم که ممکنه کسی رو که سینا دوست داره، ناراحت کنه و برای همین اون کار بزعم خودم هم ابتکاری رو انجام ندادم) واسم نوشته بود که «او «نباید» ناراحت بشه. چون آدم‌های «سالم» از کارهای بامزّه و ابتکاری، خوشحال و شاد میشن.» اینجا هم بنظرم باز همون اتّفاق داره میفته. خشونت کلامی که وجود داره اینه که «نه تنها آدمهای سالم از کارهای ابتکاری خوششون میاد؛ بلکه اگه کسی از کاری که من فکر میکنم ابتکاریه خوشش نیاد، پس سالم نیست» اینهم بنظرم همون اشکالی رو داره که همین قبلترک گفتم: راه رو به مفاهمه میبنده.

خلاصه اینکه... باز هم تأکید میکنم که بیشتر حرفت رو در مورد سینا دربست قبول دارم ـ که نوشتم. ولی بخشیش رو ـ که باز هم نوشتم ـ قبول ندارم. امّا نه از حرفهایی که زدی هیچ تعجّب میکنم و نه اصلاً تأسّف میخورم. نظرت با اینکه همونطوری که بحث کردم، مغایر با نظر منه؛ ولی کاملاً محترمه. :)

l* سلام! قشنگ بود!

اشکالي نداره،۱۳ آذر ديگه!ما به ديد اون سينا به قضيه نگاه مي کنيم!

-----
بله :) همیشه به یاد سینای خوب و عزیز هستم.

שלום
درود

من هم دوستی دارم مثل "سینا" ی شما، که البته همین عقیده را در موردش دارم و خیلی هم به او احترام می گذارم، گه کنم اما که خودم نه در نوشته هایم، نه در گفتارم سه واژه ی هومت، هوخت و هوورشت را پیروی نمی کنم!
مثلا همین الان که وبلاگ شما را دیدم، عجیب هیجان زده شدم و هوسی ست در سر من که بیشتر با شما آشنا شوم. کام نا کام خواهید بخشید اگر نشانی ای-میل شما را به "آدرس بوک" سایت ام اضافه کنم تا هر مطلبی که در سایت می گذارم برای شما هم فرستاده شود. (شرمنده سایت یا به عبارتی مجموعه ی وبلاگ های بنده یک جور بدی است که نمی شود در آن بدون عضویت در مولتی پلای کامنت گذاشت و زین روست که بازدیدکنندگان خارج از مولتی را با ای-میل فر می خوانیم!)
شرمنده ی بزرگواری شما

خب به نظرم بيشتر ازينكه كار اون آدمي كه از سينا انتقاد كرده تعجب برانگيز باشه كار خود سيناست كه يه علامت سوال بزرگه (!)(؟) اگه مي نويسه بايد بتونه دفاع كنه ، اگه نمي تونه توجيه كنه چرا مي نويسه ! حتمن مي تونه ولي نمي دونم چرا ترجيح مي ده علامت سوالو پاك كنه !
فكرم نمي كنم اونقدرا جدي باشه وگرنه چله نشين نمي شد كلن قطعش مي گرد به اين مي گن يه حركت نمادين :دي

-----
سینا اهلِ پاک‌کردن علامت سؤالها نیست! خب... امّا بهرحال، توجیه‌ها و دفاع‌ها و چیزهایی شبیه به اینها به برداشت‌ها مربوط میشه.

از آشنایی با سایت خوبتون خوشحالم

-----
ممنون :)

از نظر روانشناختی کاملا ایرج میرزا قابل فهم/درک/حلاجی/توصیف هستش. ضمناً چه بخواهی چه نخواهی برایش تبلیغ کرده ای :) الان من مشتاقم وبلاگش رو ببینم و ببینم این کیه که از رو وبلاگش میگویند بی ادب هستش. من این جناب رو هم کاملاً درکش میکنم چرا که از روی وبلاگ من هم برداشت های ناگوارتری شده تا بحال. آرزوی من رسیدن به روزی ست که برای اثبات خودم هیچ تلاشی نکنم و هیچ تغییری در منشم ( اگر به آن به شدت معتقدم) ندهم. متعجبم که سینا چرا به خاطر یک صرفاً برداشت چله میگیرد؟ معمولاً پسرها بی خیال ترند نسبت به نظر دیگران در مورد خودشان. گرچه خب... به قول شاعر گفتنی: عشق است و علاقه! نه کفگیر و ملاقه. خودت چطوری مهندس؟ :)

-----
مخلصم! :) میگم که... یه هو دیدین از روی کامنت هم قضاوت کردن ها! :)

سلام.
مهدي اچ اي به دومين جديد رفت. اگه دوست داشتين لينک رُ درست کنين:
صفحه اصلي: mehdi-he.ws
روزنوشت‌ها: blog.mehdi-he.ws
موزيک.بلاگ: s.mehdi-he.ws

ممنون.