« زیرِ زمینِ اصالت | صفحه اصلی | زندان شاد »

پراکنده، کمی پراکنده

۱
چند وقتی از فضای مجازی کم‌وبیش غایب بودم. دلیلش، برباد شدن هارد دیسکم بود. کابوسی‌ست از دست دادنِ نوشته‌ها، عکس‌ها، موسیقی‌ها، ذخیره‌ها و ایمیل‌ها. صد بار دشنام می‌گویی اوّل به بخت و اقبال و پس، به فن‌آوری و دستِ آخر به خودت که چرا هیچ نسخه‌ی پشتیبانی نداشته‌ای؟ (و خدا شاهد است که از همان روزی که اطّلاعاتم کمتر و بیشتر به دست آمد، وعده داده‌ام به خودم که در اوّلین فرصت نسخه‌ی پشتیبان خواهم ساخت.)

به‌هرحال، دستِ فرهادِ عزیز درد نکند که این‌جور مواقع به فریاد می‌رسد. بیشترِ نوشته‌ها و عکس‌هام را بازیابی کرد. فایل‌های اوت‌لوک‌ام را هم برداشته‌ام که هنوز نتوانسته‌ام بگذارم‌شان سر جاشان. خلاصه کنم که این‌همه گفتم تا برسم به اینجا که خاطرم هست چندین و چند تایی ایمیل پاسخ نداده مانده. اگر امرتان فوری بوده، باز بفرستید؛ وگرنه، امیدوارم که ایمیل‌هایم را هم بتوانم تندی برگردانم و پاسخ‌هایی ـ که همیشه دیر می‌شوند ـ بدهم. به بزرگواری‌تان ببخشید.

۲
پیش‌تر از بانک کشاورزی تعریف کرده بودم؛ بگذارید عیبی را که امروز دیدم هم بگویم. پول می‌خواستم و خودپردازهای بانک‌های دیگر ـ که به شتاب متّصل‌اند ـ دریغ می‌کردند. لاجرم رفتم سراغ شعبه‌ی کشاورزی خودم که دیدم خودپردازش ـ مثل خیلی وقت‌های دیگر ـ محترمانه «پوزش» خواسته! داخل رفتم و کارم را مستقیم و با باجه‌ی مهر راه انداختم. تمام که شد به رییس محترم شعبه گفتم «جنابِ رییس، چرا خودپرداز شعبه‌تان کار نمی‌کند؟» گفت «خب، بروید جاهای دیگر که کار می‌کند.» گفتم «جاهای دیگر شتاب‌شان قطع است و پول نمی‌دهند. خیابان دولت هم همین یک شعبه را دارد.» بی‌ادبانه گفت «قرآن خدا غلط نمی‌شود اگر یک دو ساعتی کار نکند. دستگاه پول‌چاپ‌کنی که نیست» گفتم «استغفرالله... قرآن خدا، حافظ دارد. تو مسؤول شعبه‌ی خودت هستی. قرآن خدا را بسپار دستِ صاحبش، مواظب باش کار خودت غلط نشود.» (مخاطبت را ـ که تا حالا احترام می‌کردی ـ این‌جور وقت‌ها مفرد خطاب کنی، در بیشتر موارد یک‌دفعه نظرش عوض می‌شود!) گفت «حق با شماست. عذر می‌خواهم. ولی گاهی جوهر ندارد، گاهی کاغذ، گاهی پول.» گفتم «همه‌ی این‌ها درست. ولی تو که مسؤولش هستی، چقدر تلاش می‌کنی که این عیب‌ها را برطرف کنی. لاگ‌فایلِ دستگاهت را نگاه کن، ببین چند ساعت در روز سرِ پاست.» گفت «چشم. حتماً نگاه می‌کنم.» و رفتم.
دفعه‌ی قبل ـ که از بانکِ کشاورزی تعریف کرده بودم ـ دیدم در خبرنامه‌شان به نقل از وبلاگم تمجیدم را چاپ کرده‌اند. این‌بار هم همین‌کار را می‌کنند؟