ادبیّات آگهی

=)) eyvaaaal... kheili khandidam

-----
آریای عزیز، خوشحالم که خوشحالی. :) امّا دوست دارم بدونم کجاش خنده‌دار بود؟

من دو هفته ي پيش، اسکن اش کردم تا در موردش بنويسم... حيف که کارهاي ستاد خبري نگذاشت! عجب شانسي :(
هفته نامه ي سلامت هم همين رو داره.

-----
بهار عزیز، چرا حیف؟ هنوز هم میتونی بنویسی. نوشته‌ی من اوّلاً از منظر خاصی بود و ابزار ویژه‌ای رو ـ یعنی نقد ادبی ـ بخدمت گرفته بود تا نقد فرهنگی انجام بده و در ثانی با استفاده از همین ابزار هم میشه بسیار پیشتر رفت و درباره‌ی چیزهای زیادی که قطعاً و حتماً ندیده‌ام، نوشت. بنابراین هم با استفاده از ابزارهای دیگه و هم با استفاده از ابزار موجود، میشه نقد رو توسعه داد.
بهرحال خوشحال میشم که نوشته‌ات رو بخونم.

طوری به گشودن این راز نشسته اید که گویی خود زنبور عسلی هستید بر ژلی دل بسته.

-----
ممنون میشم اگه بهم بگین چه نشانه‌ای در متن دیدین که چنین حس کردین؟

آخه ديگه مطلب تاپ نيست.
بهرحال خوشحال شدم از نوشته تون! :)

مخاطب اين تبليغ گل بوده يا زنبور؟ اخه اصولا خوش بو بودن که بايد به درد زنبور بخوره!
يه لحظه فرض کنيد خطاب به زنبوره : -انتي باکتريال! (:

فکر نمی کنم طراح این قدر که شما به فکر تحلیل این متن بودید روی طراحیش فکر کرده باشه! این احتمال رو چرا در نظر نمی گیرید که ممکنه طراح تصادفی و ناخواسته زنبور رو بغل گل ها گذاشته باشه ؟ یا اصلا چرا این احتمال رو در نظر نمی گیرید که عکس گل روی بسته ی ژل صرفا به منظور نشان دادن زیبایی باشه نه اندام تناسلی زن...؟!؟!؟!؟

سلام..تو واقعا در مورد بارت و دریداو یاکوبسن و ...و احتمالا اسم های دیگه که کماکان خیلی ها فقط اسم هاشو می دونن ،می خونی و می نویسی یا...؟اصلا مهم نیست!همینکه بین اینهمه ،خوب می نویسی خوبه.و دیگه...

-----
ممنونم :)

عالی بود! (نمی‌دانم اگر در آرایشگاه به جای پاری ماچ به بارت خانواده‌ی سبز می‌دادند و این آگهی را می‌دید چه می‌نوشت، اما فکر کنم اگر این یادداشت را می‌خواند حتما خوشش می‌آمد [ :)) و نمی‌دانم چطور می‌شود آنچه الآن نوشتم را توضیح داد. من نوشته‌ی شما را تحسین کرده‌ام یا خودبزرگ‌بینانه‌ترین موضع زندگی‌ام را گرفتم و جای بارت مرحوم نظر دادم! تن خودم که لرزید با آنچه گفتم! از سر تقصیراتم بگذرید!!! P: ])
اما جدای از شوخی، واقعا خواندنی و عالی بود. باید بگویم در برخورد اول با این یادداشت واقعا هیجان‌زده شدم. راستش این آگهی را من هم دیده بودم و در نظر اول دقیقا با دیدن تصویر روی محصول، یاد همین شباهت افتادم (راستش ووقتی توضیح داخل پرانتز را هم خواندممنتظر بودم ببینم چیزی از مجوز وزارتارشادهم گفته یا نه!!!)
راستش درباره‌ی تصویر باید بگویم خود گل به تنهائی شادی نمی‌توانست یک نماد کامل باشد و خیلی وابسته است به فرم ساقه‌اش. اگر فرض بگیریم که طراحش ایرانی بوده، می‌دانسته حتی با توضیح ژنیتال هم نمی‌تواند پیامش را برساند (که اگر می‌توانست به گمانم اصولا اجازه‌ی تبلیغ نمی‌دادند) و با کشیدن ساقه بیشتر شباهت ایجاد کرده. شاید بشود گفت با اینکار استعاره را حذف کرده و ترجیح داده مستقیما اشاره کند (در واقع چیزی فراسوی خود عرضه نکرده. چیزی شبیه به خود را یادآور شده.)
به هر حال، با نقد فمینیستی‌تان کاملا موافقم. اما وسوسه می‌شوم یک نگاه دیگر به این تبلیغ رسما قالب کنم (که فکر کنم خیلی هم محلی باشد). در واقع مبلغ شایدنادانسته، تابوشکنی هم کرده. در نظام مردسالار بسته‌ای که اصولا هر نماد زنانه‌ای بایدفیلتر بشود و گفتن و اشاره به آن تابو است، تبلیغ‌کننده در ملٱ عام این تابو را شکسته و نه تنها یک اشاره‌ی مستقیم تصویری به یک تابو کرده، بلکه از آن نام هم برده. شاید بشودزنبور را هم در اینجا طراح تبلیغ دانست که زیرکانه نیشی به حجاب خشک مردسالارانه زده. (البته اعتراف می‌کنم این تحلیل با هیچ چسبی به این تبلیغ نمی‌چسبد و کماکان با نقد شما موافقم).
از طرفی عوام‌فریبی یا حتی یک اهانت هم می‌شود در گوشه‌ای این تبلیغ دید که نوشته: "به علت استقبال بی‌نظیر...". درواقع انگار تبلیغ نمی‌کند. ظاهرا این محصول مشتری خودش را داشته و تولیدکننده صرفا انگار خواسته لطفی به عموم بکند؛ و یا شاید بهتر باشد بگویم به زنبورها. از طرفی این اشاره توهین‌آمیز به نظر می‌رسد: "هیچ‌کس متوجه نگاه کالائی به زن در این تبلیغ نشده و اتفاقا تعداد بی‌نظیری از آن استقبال کرده‌اند". (با فرض اینکه احتمالا این محصول پیش از این هم تبلیغی داشته!) و اگر از این گزاره هم بگذریم، در این احتمالا شکی نیست که طراح این تبلیغ دست به عوام‌فریبی زده. به روز زن ملی‌ـاختراعی‌ـحکومتی وقتی دقت کنیم شاید دلیل این قضیه پیدا شود: در روز زن به بهانه‌ی تقدیر و تکریم، اغلب لوازم منزل و جواهرات به زنان (مادران در این نظام) هدیه داده می‌شود. به بهانه‌ی تکریم، وسائل آسایش مرد هدیه‌دهنده به زن داده می‌شود. حالا در این تبلیغ، زن بودن هم مزیت می‌شود. انگار می‌گوید: "تو که این‌قدر خوبی. چرا برای زنبورها خوش‌بو نمی‌شوی!!!!؟" در واقع فکر کنم این تبلیغ رٱسا بیش از هر چیز بوی فریب می‌دهد!
(البته راستش دلم می‌خواهد کمی از نگاه‌های اولین رید ی فاصله بگیرم. جدای از اینکه بعضی محصولات بهداشتی ضررهای ودشان را هم دارند، تبلیغ نظافت شاید خودش چیز بدی نباشد. با این‌حال نکته‌ای که باقی می‌ماند این است که چطور هیچ‌وقت هیچ تبلیغی برای نظافت مردها و زنبورها نمی‌شود "مرد بودن چیز بدی نیست اگر پایتان بو ندهد! اگر خوش‌بو باشید!!!" (بگذریم از تبلیغ‌های غیر ایرانی). تازه از این زاویه چندان نیازی به رادیکال بودن هم نیست. حتی محافظه‌کارها هم فکر کنم این تبعیض را ببینند.)
درباره‌ی مجاز مرسل، فکر کنم پیام‌رسان مجبور به آنکار شده (همان‌طور که پیش از این توضیح دادم). درواقع احتمالا پیام‌رسان می‌دانسته هر تکه‌ای از نشانه‌هایش می‌توانند فقط برای گروهی قابل شناسائی باشند.
(البته اعتراف می‌کنم گل و زنبور کاملا کارآئی‌هائی که گفتید را دارند در این تبلیغ / و اعتراف می‌کنم دارم سعی می‌کنم ببینم چیز دیگری هم می‌شوددید یا نه! وگرنه کماکان بانقد شما موافقم P: )
خیلی طولانی شد... نکته‌ی آخر اینکه فکر کنم خیلی هم این نقد رادیکال نباشد. مشخصا در این تبلیغ برخورد کالائی به چشم می‌آید. همان‌طور که گفتید می‌شود نام‌های دیگری هم در این تبلیغ گذاشت و کاری که این تبلیغ کرده، به گمانم رسما نقلیل دادن زنانگی از سوژه‌گی به ابژه‌گی بوده. اگر اشتباهنکرده بشوم، شاید بشودکار را تا اینجا پیش برد که گفت: اصولا مخاطب این تبلیغ زنبورها بوده‌اند. شاید فقط خجالت کشیده‌اند بنویسند هدیه‌ای مناسب!

باز هم باید بگویم نقدتان عالی بود (حتی دلم می‌خواهد بگویم کاش این نقد جائی چاپ می‌شد؛ که احتمالا شاید می‌توانست حداقل آن "استقبال بی‌نظیر" را از آن گوشه حذف کند) (می‌بخشید اگر زیاد بازیگوشی کردم در خواندن).
سرخوش باشیدو پیروز امیدوارم.

سلام.

تازه پيدات كردم. فوق تخصصي نوشته شده بود. بايد با سبك نوشتاريت و ادبياتت اشناتر بشم تا نوشته هات ملموستر بشه برام.

به اين نوع تحليلت نياز دارم.

خوش زي

پويان جان من بايد بگم اصولا در اين جور مسائل کمي تا قسمتي ناموسي وارد نشو:)

متاسفم برای مجله خانواده سبز
متاسفم برای کسی که به این مجله و این آگهی مجوز می ده
متاسفم برای خودم که یه روزی کارمند این مجله بودم

اي تاويل گرا...
اي شلاير ماخر...
اي ويلهلم ديلتاي...
اي ماکس وبر...
اي مشرب جمهور...
اي درويزن...
اي هرمنوتيک...

عجب نقد زيبايي از خودت در وکني!!!

safourahonar@yahoo.com

سلام رفيق عزيز؛
يادداشتی با عنوان «بياييد رسانه باشيم» نوشته‌ام که در ادامه طرح مسائل مربوط به وبلاگ‌های ايرانی، پيشنهاد يا کوششی است در حد بضاعتم. اميد دارم که مورد نقد علاقه‌مندان به اين بحث قرار گيرد. ياعلی

خود متن این نشانه بود. می فهمم که زحمت کشیده اید و رمز تأثیر آگهی (یا تمایل آن به تأثیرگذاری) را باز کرده اید و غرابت استفاده از بخش های خصوصی آناتومی برای فروش محصول را به رخ کشیده اید، ولی مسأله این جاست که کاربرد غایی ادبیات همه ی آگهی های جهان رساندن آگاهی است، فقط این که اطلاعات رسانده شده به نحو خاصی دست چین می شوند و در واقع اطلاعی که مصرف کننده ی بالقوه پیدا می کند همه ی آنچه باید یا می تواند گفته شود نیست. شخصاً اگر نتوانم از خلال آگهی بفهمم که بالاخره فایده ی لازم یک محصول برای بدن ام یا خانه ام یا راحتی عزیزان ام چیست دچار توهم خوشبختی ناشی از مصرف نمی شوم و این یعنی تبلیغ شامپوی فرش مجبور است (دست کم در مورد من یکی) چیزی اضافه تر یا متفاوت از تبلیغ ژل بانوان داشته باشد تا متقاعد بشوم.

-----
ممنونم از توجّه و پاسختون :) بنظر من آگاهی رساندن نه هدف غایی که کوچکترین هدف ادبیات آگهیست. اطلاعات مورد نیاز شما، بدون هیچ حشو و زوایدی میتواند روی برگه‌ای نوشته شود و بدستتان برسد. ولی سازندگان آگهی، با استفاده از کدهای حرفه‌ای سعی میکنند شما را قانع کنند که محصول برایتان علاوه بر فوایدی که دارد، خوشبختی و آسایش همراه میاورد. برای همین وقتی که مثلاً فلان محصول آرایشی همراه میشود با تصویر فلان خواننده‌ی زیبا و خوشبخت و ...، دیگر کالایی که در پی خریدش هستیم، تنها کارکرد آرایشی ندارد: کالا ما را خوشبخت میکند... یا حتّا بیشتر: خوشبختی ما در گروی مصرف کالاست. اینکار را سازندگان آگهی از طریق کدهای حرفه‌ای که دارند و در پیام بازرگانی و آگهی تبلیغیشان درج است، تسهیل میکنند.

از اینها گذشته، من هنوز نفهمیدم که چند خط نوشته‌ی پیشین شما در مورد من از کجا آمده بود؟ :)

سلام
از اشنايي با سايت شما خوشحالم.
با احترام لينک شديد
اميد حلالي

مطلبت خوب بود. لينک دادم. در پيوندهاي روزانه.

خيلي خيلي جالب بود!اين جور قسمت هايش را بيشتر کنيد.خيلي بدرد ما گرافيست هاي مزدور مي خورد که به هر قيمتي مي خواهيم وارد ذهن مشتري بشويم و از آن ها يک مشت مصرف گراي چشم و گوش بسته ي بي فکر بسازيم...!(من که مي گم کسي که عقلش به چشمش است همان بهتر که گول بخورد.ما هم اين وسط نون مي خوريم!)
البته منظورم اصلا اين دست طراحي هاي مزخرف کيلويي نيست.چون طراح هاي خوب هم درست از همين روش استفاده مي کنند ولي در منتهاي ظرافت...بد نيست روي کارهاي قوي هم يک تاملي بکنيد.به نظرم اونجور تسخير ذهن جاي تشويق هم دارد!(آقا جنس مارو بخريد از خوشبختي مي ميريد!!!)

من از صحبتهای شما و دوستان چیز زیادی نفهمیدم ، ولی یک نکته بهداشتی در این بین هست ، این محصول و محصولات مشابهی که به عنوان ژل شستشو استفاده می شوند ،‌PH پوست را در بخش خروجی دستگاه زنانه ، روی ۴ تنظیم می کنند . همین اثر باعث حذف بوی بد و احساس راحتی می شود . اگر به کارکرد محصول توجه شود ، نوع تبلیغ چندان مهم نیست . این ژل از لحاظ قیمت مناسب و از لحاظ کیفیت هم نسبتاً مناسب است . به باقی قضایا که مورد بحث و جدل شد کاری ندارم .

دلیل کامنت اولی بنده: شما افشاگر دانای روش آگهی ژل و بلکه آگهی به طور اعم هستید و روش را هم خوب تحلیل می کنید. اما خود کنشی که بروز می دهید و نیز کیفیت این کنش نشانه ای است از این که آگهی جلب تان می کند و روی تان تأثیری شایان گذاشته است.

البته نه که بد باشد، تازه خوب هم هست: شرط نقد خوب هر متن یا موقعیت یکی هم این است که متن یا موقعیت به راستی شگفت زده ات کند.

مجموع باشید. متشکرم!

-----
ممنون :) آگهی جلبم میکنه، قبول... این جریان زنبور و اینها رو نگرفتم! ;) چون بهمین اندازه آگهیهای مربوط به مردانگی هم جلبم میکنه. مثلاً این محصول رو دیدین؟ دیروز به اتّفاق یه دوست خیلی نازنین دیدمش:
www.wellman.sjn.ir
تبلیغ نشه واسشون!؟ ;)