آوازِ رمانتیک... نداره شنونده!

دست از سر این خواننده های جدید بر دارین! عمرا در بهترین رویاهاشونم نمیدیدن که اینقدر حرفای روشنفکرانه (!) از توشون در بیاد ...

نوشتتون خیلی جالب بود. راستش گاهی اوقات کم می بینم کسی بیاد رک و راست خیلی مسائل رو مطرح کنه...

نبود صراحت در زبان هر دو طرف را تا حدی گول می زند! ..................................... ولی یک چیز را نمی فهمم... چرا این صراحت الان از بین رفته؟ ... منظورم زمان است... چرا قبل یا بعد از این نبود؟ ... دلیل خاصی دارد یا یک تغییر عادی است که ممکن است هر موقع اتفاق بی افتد؟... در مورد آمریکا که دلیل داشت اما در مورد ایران هم همان دلیل وجود دارد؟ ... یعنی می توان به وجود آمدن این تغییر در ایران را هم با همان اتفاق دادگاه توجیه کرد؟... اگر دلیل همین بوده چرا این فاصله ی زمانی زیاد بین این اتفاق و اثرش در ایران وجود دارد؟...... ببخشید که این قدر سوال پرسیدم D:

-----
حتماً دلیل داشته. دادگاه انتشارات پنگوئن هم در مورد انگلستان (و آمریکای شمالی) فقط یه نقطه‌ی عطفه؛ و نه علّت. :)

آدم ها رفته رفته کم تر خودشان را به خريت مي زنند.يا يک چيزي شبيه به اين.

آره... فکر می کنم حق با شماست... ولی در مورد ایران... از این «نقاط عطف» بزرگ معمولا توی ایران به وجود نمی آن... نمی دونم دقیقا دلیل به وجود نیومدنشون چیه ولی فکر می کنم به وجود نمی آن...

سلام
به نظر من همونطور كه همه كارها الان راحت شده اين مورد هم براي نسل جديد كلي راحت شده و نياز به مقدمه چيني نداره . نسل جديد ظاهرا مفهوم بهره وري در زمان و شكار فرصتها را درست درك كرده!

اینکه می‌گویید صراحت در حال زیادشدن است شاید در بازه زمانی کوتاه قابل مشاهده باشد اما اگر کمی بازه را بزرگتر کنیم با اتفاق دیگری روبروییم. معنای رابطه جنسی تغییر کرده است نه اینکه صراحت بیشتر شده باشد. من فرهنگی ما موجود بسیطی بوده است که جسم و روح را دارا بوده است و آن را به گونه‌ای متفاوت از حال ما درک می‌کرده است. قضیه فکر کنم پیچیده است. جسم و لذت جنسی لزوما همان معنایی نمی‌داده است که اکنون می‌دهد. زبان ما بازگوکننده آن وضعیت بوده است اما وقتی به بازه کوتاه حال می‌رسیم تغییرات در ذهن جامعه رخ داده اما زبان به همان سرعت تغییر نکرده است و برای همین ما ظاهرا با عدم صراحت روبروييم ولی اگر کمی اجازه بدهیم زبان به جهتی می‌رود که این مفاهیم جدید را بهتر بازگو کند و یا ظاهرا صریح‌تر شود

راستش به زعم من اصطلاح "پر رو شدن" (و تفکری که این اصطلاح در آن به کار می‌رود) در اصل می‌تواند علت همان فشار مردانه (در همان سویه‌ی افراطی‌اش) و در کل علت مردمحور بودن ارتباط جنسی باشد (و جالب آنکه همزمان معلول و موجد این مردمحوری هم هست!). پررو، بی‌شرم/بی‌حیائی است که خواستی ممنوع دارد. و ارتباط جنسی در همین نظام مردانه است که تابو شده (حداقل بیان مستقیمش). پس تا وقتی که چنین بیانی وقیحانه باشد، به زعم من آن مردمحوری (و آن فشار مردانه) موجود است و شاید این پررو شدن اگر درست حرکت کند (چیزی که فقط می‌شود به آن امیدوار بود و درواقع هیچ امکان هدایتی ندارد!!!) بتواند محور را هم در این موضوع بشکند (این‌بار، مثل خیلی از موارد دیگر، طرف مونث نشسته در قالب مردانه، خودش از منافع مردانه دفاع می‌کند. کسی که به او پیشنهاد ارتباط جنسی می‌دهد پررو است، چون قواعد مردانه را رعایت نمی‌کند).
روی همین حساب شاید حتی طرف متقاضی رک هم نشده! احساس می‌کنم چنین بی‌پردگی نوعی به مبارزه طلبیدن است (خواه‌ناخواه مردمحوری هم دارد سنتی می‌شود و وقتی جنگ با سنت شروع شود، مردمحوری هم می‌رود در سویه‌ی حریف! اما متاسفانه این مبارزه هنوز فمینیستی نیست. چون اگر کسی (شاید نه همه البته!) که چنین پیشنهادی می‌دهد، چنین پیشنهادی را به نزدیکان خودش بشنود... نتیجه مشخص است!!!) پس می‌شود گفت پسرها جنگ‌طلب‌تر و ماجراجو شده‌اند؟
دلیل دیگری که این بخش بالا را گفتم هم این بود که شاید اگر همین بی‌پردگی در دخترها هم پدید بیاید، بخش چهارم نوشته‌ی شما هم راه حلی پیدا کند. هنوز نگاه غالب در فرهنگ ما لذت زنانه را از ارتباط جنسی در حاشیه می‌بیند (شاید همین‌که دوست شما گفته‌اند "احتمالا لذت می‌برند" دلیلی بر همین قضیه باشد. چون قاعدتاً و به طور طبیعی در ارتباط جنسی احتمالاً نباید وجود داشته باشد!!! حالا من هم نمی‌خواهم پررو بازی دربیاورم، اما به قول برشت آدم آدم است!) در نتیجه برای جبران لذتی که اشتباها یک‌طرفه شده انتظارات مالی هم مطرح می‌شوند. راستش اینجا هنوز جای یک تعادل و انتظار متقابل خالی است (حداقل درباره‌ی بخش بزرگی از جامعه!)
البته بهتر است بیشتر از این راه حل ارائه ندهم!!! P:
خلاصه اینکه، با شما موافقم که دارد مرز نیازها شخص می‌شود و باید بگویم حتی به نظر خوشحال‌کننده هم می‌رسد (حداقل این امکان هست که آمار لیلی و مجنون‌‌های زودگذر پائین بیاید و شاید حتی اگر خوش‌بینانه آدم نگاه کند، آمار طلاق ؛)
حتی ممکن است چندسال دیگر شاعری بخواند ممممن اگه تتتو رو ننننبینمت، می‌رم سراغ یکی دیگه!!! :)))) P: (البته زبانم لال شود اگر بخواهم منکر "به خدا جز تو نه یاری نه کسی دارم / نه به دل غم نه به خاطر هوسی دارم" ‌ها بشوم!)

من فکر ميکنم که اين رک گفتن و رک بودن در اين زمينه بخصوص (سکث) چيزي جز طليعه شفافيت سکث (Transparency of Sex) كه بودريار در "اغواگري" به آن پرداخته نباشد كه آن هم نصف و نيمه و به روش ايراني در حال شكل گرفتن است...
در اين مورد در سرشك به زودي مطلبي رو مينويسم كه اتفاقا خيلي وقت بود براش نقشه كشيده بودم!

خوش باشي.

چه جالبه كه اين كامنت دوني حساس به متن (Text) هستش و من رو مجبور ميکنه که سکث رو با "ث" بنويسم تا "اجازه" داشته باشم محتواي كلامم رو منتقل كنم!
از اين نظر ميگم جالب كه هنوز فيلترينگ حساس به محتوي (Context) اجرائي نشده ولي اشتباها از اين اسم استفاده ميشه!!

خوش باشي دوباره!

-----
:)) حقیقتش اینه که من میخوام این سیستم حسّاس به متن رو حذف کنم، ولی نمیدونم چه جوری!!!؟ خلاصه شرمنده.
در ضمن منتظر خوندن مطلبت هستم :)

صراحت هيچ فايده اي نداشته باشه اينجور مواقع حد اقلش اينه كه آدم تكليف خودشو ميفهمه...از بلا تكليفي نجات پيدا ميكنه...يه سري وظايف جديد تعريف ميشه واسش...كلان من همه جا با صراحت موافقترم تا با استعاره و كنايه!

با نظرات ساسان. م.ک کاملا موافقم

سلام ببين پويان من جواب ايميلت رو دادم. اما يک پيشنهاد دارم. اگه ايميلم رو دريافت کردي بگو تا من پيشنهادم رو برات بگم ... چون مطمئن نيستم ايميلم رو ميگيري يا نه. و ممنون!

در مورد مطلبت هم با اخلاقي تر بودن موافقم:)
فعلآ باي

-----
بله! ایمیل به دستم رسیده :)

دوستی که پس از سالها ازخارج به ایران برگشته چنین مشاهده میکند که در دوران شاه «عشق» برای اقشار متوسط جامعه «آزاد» بود، و در دوران جمهوری «فاک»، به برکت شرعی صیغه «آزاد» و فراگیر کل جامعه شده است. حال این نشان از تغییر نسل و شرایط دارد و یا روی دیگر همان سکه است امری است قابل بررسی. باید دید که این آزادی شرعی/حقوقی چگونه در زبان بازتاب شده است. در هرحال در فقدان آزادیهای مدنی، ملت محروم و غیور ما به این هدیه نادر قانونی جمهوری اسلامی محکم چسبیده اند و ازآن برای تنش زدایی جسمی/ روانی به وفور بهره میگیرند .

در کل موافقم. اين نتيجه يک کنش عقلاني است. وقتي دايره دانايي هاي بشري بيشتر مي شود مي فهمد همان تفاوت بين نیازهای فیزیولوژیک و خواسته‌های سایکولوژیک‌ اش را؛ بنابراين ديگر لازم نيست خودش را گول بزند يا داستان بنويسد! مخاطب اش هم مثل او به اين درک رسيده است پس مي داند براي چه بايد برود خونه!

هیچ چیز مثل داشتن تخیل س ک س را دوست داشتنی و معنادار نمی کند. در واقع مثل اینست که دکمه ی autopilot را فشار داده ای و نشسته ای کنار و داری سرعت را تجربه می کنی. ولی مهم تر از همه این باید باشد که یافتن زبان گفتن رازهای درون اصلا اینقدرها مهم نیست که یافتن تعادلی زیبا میان اقرار و پرسش.

ببخشید وب شما وبلاگه یا وب سایت؟اگه وبلاگه چرا wsداره اخرش؟ممنون میشم توضیح بدین برام...

-----
احتمالاً وبلاگه. ولی خب... دابلیو اس یعنی وب‌سایت گمونم! :))

ال-الحساب يک متني نوشتم سرسري راجع به دوست داشتن که خوشحال ميشم بخوني!

خوش باشي!

-----
ممنون :) خوندم و لذّت بردم.
نظرِ خوش‌بینانه‌تر (و رمانتیک‌تر!) من رو هم اینجا ببینین:
http://www.pouyan.ws/archives/000868.php

بسم الله
انقدر پر رو هستم که اگه چيزي رو بخوام رک و رو راست بگم
ولي دغدغه و سوال امروز من چيز ديگريست که هنوز براش جواب ندارم. اينکه آيا س ک س با يک نفر غيرکسي که دوستش داريم يا قرار باشد دوستش داشته باشيم يا باهاش زندگي کنيم، آیا در رابطه ی عاطفی و احتمالا کل زندگی آینده از عاطفه تا زناشویی مشکل و اختلالی ایجاد می کند؟! آیا شما براش جوابی دارین؟

-----
کسی برای محمد جوابی داره؟

سلام پويان جان. شما که در مورد ترانه مي نوشتي هميشه دوست دارم نظرت را راجع به اين مقاله بدونم: http://www.reza457.persianblog.com/1385_4_reza457_archive.html#5262870

-----
سلام رضا جان! :) چشم... با دقّت میخونم و در اوّلین فرصت نظرم رو میگم :) مشتاق دیدار!

بالاخره چي شد؟بابا راز وبلاگه يا وب سايته؟؟؟آدم خوبه که چيزايي که بلده خب به بقيه هم ياد بده ديگه...آگه وبلاگه چه جوري ژس اينجوريه؟اگه وبسايته که خب جواب سوالم رو گرفتم ولي اگه نه....؟)):

-----
از من میپرسین، وبلاگه! سر اسم که دعوا نداریم که! :))

یه سوالی دارم از محمد
"اينکه آيا س ک س با يک نفر کسي که دوستش داريم حتی اگه نخواهیم یا بهتر بگم نتونیم باهاش ازدواج کنیم مشکلی داره؟یا حتما باید آخرش به ازدواج ختم بشه تا بلامانع باشه؟؟!!"
سوال بعد...
منظورتو از این جمله ات نفهمیدم"...يا قرار باشد دوستش داشته باشيم"یعنی چی؟یعنی مجبور بشی کسی رو دوست داشته باشی؟؟!!!
و در جواب سوال خودت...
به قول استاد شادرو اگه همیشه در جواب هر سوالی بگیم بستگی داره هیچ جایی واسه ایراد و اشکال تراشی نمیمونه!(:
پس منم میگم "بستگی داره"
به اینکه چقدر تو زندگی حال یا حتی آینده آدم بخواد"عقلانی"یا "علطفی" برخورد کنه!!!؟
به اینکه چقدر زندگی حال رو وابسته یا مرتبط بدونه به اینده!!!؟
به اینکه تعریف آدم از تعهد چی باشه؟!!!
به اینکه تو "حال "زندگی میکنه یا "آینده"؟؟!!
و به یه چیز دیگه که واسه خودم سوال بوده یه وقتایی "که تعریف آدما از س ک س چیه"؟
صرفا ارضای نیاز جنسیه و بدون کوچکترین عامل جاذب عاطفی توانایی رفع نیاز رو داره؟؟؟؟؟؟

خب! من هم سوالی دارم! آیا س ک س یک نیاز فیزیکی است یا یک قاعده‌ی رفتاری (یا شاید بهتر باشد بگویم یک قانون ارتباطی/ در واقع نمی‌دانم برای چنین حالتی از س ک س چه نامی مناسب‌تر می‌تواند باشد!)؟ یا یکی از آداب اجتماعی؟
قاعدتا اگر جواب، دو مورد آخر باشد، مسائل بیشتری را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد، به خصوص وقتی جامعه و رفتار، کاملا مطابق با الگوهای مردمحور باشند و تعریف شده باشند. البته به روابط موازی و هم‌زمان اشاره نمی‌کنم (ارزش‌گذاری هم نمی‌کنم!) اما وقتی به عنوان یک نیاز فیزیکی در نظر گرفته شود، نمی‌دانم چطور می‌شود غیر از با تعاریف دینی و تعاریف مردانه ارتباطی با "کل زندگی آینده" پیدا کند (چرا! اگر بحث بیماری باشد، س ک س نامناسب و رعایت نکردن بهداشت جنسی، می‌تواند تاثیرات مخربی هم داشته باشد. ولی در غیراین‌صورت، به زعم من تنها وقتی می‌تواند با آینده ارتباط برقرار کند که وجدان (با تعاریف سنتی) و اخلاق مطرح شود. وقتی س ک س به صورت گناه، عمل مذموم و شنیع و به قول قدیمی‌ها "خاک‌توسری" شناخته شده باشد، بی‌شک روی روابط عاطفی، زندگی زناشوئی و خیلی چیزهای دیگر تاثیر می‌گذارد (راستش به زعم من این نوع س ک س که خاک‌توسری لقب گرفته، بین زن و شوهرها هم می‌تواند خطرزا باشد!!!)
اما بدون حضور تابوها و تعاریف بازدارنده، س ک س سالم چه مشکلی می‌تواند ایجاد کند؟ (باز اینجا هم قطعا تفاوتی هست بین س ک س با کسی که دوست داشته می‌شود و با یک غریبه. بی‌شک س ک س با یک فرد مورد علاقه تاثیر روانی بسیار مثبتی هم می‌تواند بگذارد. و از طرفی بی‌تجربگی در مسائل جنسی بیشتر می‌تواند تاثیر منفی روی "کل زندگی آینده" بگذارد./ به هر حال همه‌ی اینها به گمان من کاملا بستگی دارد به اینکه س ک س چطور تعریف شود؛ در چه جامعه‌ای و فرهنگی. باز هم می‌گویم س ک سی که با عذاب وجدان همراه باشد (حتی با همسر!) فکر کنم آسیب‌هایش بیشتر از مزایایش باشد. اما دوباره سوال پیش می‌آید که چرا عذاب وجدان؟ احتمالا مردان غیر مردد پاسخ می‌دهند: به خاطر غیرت و ناموس!
سرخوش باشید امیدوارم. :)

برادر
کلمه سوم خط چهارم مورد پنجم (چه ترتیب جالبی) فتحه داره یا ضمه!!

-----
فتحه جانم! فتحه!

خب پس میشه بگین چه جوریه عضویتش؟آخه من میخوام وبلاگ درست کنم ولی با همین پسوندی که شما دارین ولی نمیدونم چه جوری؟

-----
دات دابلیواس رو درست مثل دات کام یا دات نت و ... باید بخری.

ممنون..بابا اول بهار...از اول میگفتی که منم اینقدر کیلید نشم که گویا سبب برهم ریختن اعصاب شریف و وقت گرانبهاتون بشم...((:
ممنون دکتر...ممنون...

-----
چاکریم پروفسور!! ولی خداییش نه اعصابم بهم ریخت و نه وقتم هدر رفت. فقط از اوّل نفهمیدم که منظورت همچین چیزیه! همین! :)

چند وقتي بود که داشتم به روشنفکر شدن مردم (البته قشر خاصي از مردم و صد البته روشنفکري به تعبير من و شما) در مورد سکث اميدوار مي شدم که چه خوب مثلا رابطه ي جنسي يه نيازه دو طرفست و هردو طرف از اون لذت مي برن و ....
خوشحال بودم که پسره راحت مي گه "بریم خونه"
نظرات برخی دوستان رو هم که شنیدم و خوندم خوشحال تر شدم.
فقط یه سوالی برام پيش اومد .انکه چرا اکثرا پسرا يا اقايون اينقدر روشنفکر شدن؟
حالا واقعا مرد ها روشنفکر تر شدن يا زرنگ تر؟؟
منظورم از زرنگتر هم که حتما روشنه!
شما چي فکر ميکني؟