از لیکو تا هایکو

merci.

خیلی جالب بود.مرسی.

چشمانم از حیرت گشاد شده‌اند و نیشم تا بناگوش باز است. راستش تا به حال اسم لیکو هم به گوشم نخورده بود و باید بگویم به غایت زیبا بودند اینها که نوشته‌اید. موقع خواندن هر کدام، می‌گفتم این را یادم باشد بگویم عالی بود و می‌دیدم بعدی هم همین‌طور است. هر کدام لطف عجیب خاص خود داشتند. (نمی‌شود نگویم "چشم‌هات تیر برنو" و شعر بدش اما حیرت‌انگیز بودند.) از آن طرف تعریف بارت هم خودش کلی جای لذت و حیرت دارد و حرف (میزبان مودب! تعبیر محشری‌ست). خلاصه فعلا در حیرت خواندن این لیکوها می‌مانم. سرخوش باشید و باز ممنون.
راستی! این کتاب را می‌شود از کتاب‌فروشی‌ئی تهیه کرد؟ تازه چاپ است؟

-----
ممنون ساسانِ عزیز؛ بله! چاپ ۸۴، نشر مشکی روی کاغذ الگو :) چاپش هم بامزه‌ست!

سلام. بد نيست نگاهی به اين يادداشت بندازی:
http://www.varg.ir/archives/2006/04/post_34.php

مطلبی است پيرامون هساشعر. هساشعر نوعی شعر مدرن قوميه که شباهت‌های زيادی با هساشعر داره. ياعلی

هایکو عنصری زیبا، و سبکی - اکنون - بین‌المللی‌ست.

سلام.
هايکو ها ( و نظاير آن ) راه هايي هستند که ميتوانند احساسات گوينده آن هايکو را بروز دهند وقتي او توانايي و يا حوصله گفتن شعر به سبک و سياق هاي ديگر را ندارد. که اين ميتواند جلوي ابتذال شعر و ادبيات را بگيرد.

من دوران دانشجويي کرمان بودم . اونجا هم شعر هاي بومي که خيلي شبيه هايکو زياد ديدم و جالب اينکه خود مردم اونجا نميدونستند چقدر اين شعر هاي مادر بزرگ ها و پدر بزرگ هاشون ميتونه ارزشمند باشه.

عزيز دلم تو باشي شکلتو کنم نقاشي ( شاد باشي )

متشکرم پویان گرامی. به قصد خرید وایلدر رفته بودم و چشمم روی پیشخوان خورد به لیکوها و D: . واقعا ممنون به خاطر معرفی این اشعار حیرت‌انگیز و البته ممنونم به خاطر پاسخ. توی تاکسی کم نمانده بود اشکم سرازیر شود از زیبائی و سادگی بعضی‌شان. از بهترین کتاب‌های سال ۸۵ ام تا حالا که یکی‌شان قطعی شد. و باز ممنون به خاطر خرده‌ جنایات زن و شوهری که اینجا خواندم بخشی و امشب که گرفتم و تورقی کردم باز کلی هیجان‌انگیز بود. سرخوش باشید و پیروز و بسیار سپاسگزارم. (راستی! انصافا کتاب بامزه‌ای هم شده. داشتم فکر می‌کردم به اینکه کاغذ الگو چند سال دوام می‌آورد و به کاغذ الگوهای پدرم که تمام طول کودکی‌ام سعی می‌کردم رویشان نقاشی بکشم!)

از اين شعر خوشم اومد: «بشنوي مرده ام، شادي مي کني تو. بي وفايي تو، بسوزد آشنايي ات.» هر چند دارم به خودم تلقين ميکنم که ديگه حق ندارم از شعرهاي عشق و عاشقي خوشم بياد، دارم تلقين ميکنم که ديگه حق ندارم کسي رو دوست داشته باشم... فقط حق دارم تماشا کنم :)

سلام . با وبلاگ شما از طريق ساسان عزيز آشنا شدم. و از اين پست هم خيلي لذت بردم هم خيلي چيز ها ياد گرفتم. عالي اند اين شعر ها.

سلام.من تازگي ها وبلاگ شماراديدم وخوشحالم ازديدنش/
راستش مامدتيه يه وبلاگ گروهي فتوهايکو راه انداختيم.خوشحال ميشيم شما راهم درجمع اعضا وبلاگ ببينيم

www.photohaiku.persianblog.com

فوتوهايکو را که نديده‌ايد...

ذکر نکته اي که در مورد شباهت هايکو و ليکو کرديد مرا به پرسشي وا داشت: آيا وجود ادبيات غنايي يک ويژگي عام فرهنگي بين ملل مختلف است؟ يعني انسان شناسان در بررسي جوامع همواره با پديده اي با عنوان ادبيات غنايي مواجهند؟ حال پس از ادبيات غنايي در مورد شعر غنايي و شعر چطور؟ در واقع نوعي از شعر که به بيان عواطف و احساسات بپردازد در ميان همه ي جوامع وجود دارد؟

با سوادي ديگر/خط ام را خواندي/با سوادي ديگر/دستم را...
در اين فکرم که آيا کسي که ليکو مي گويد هم بلد است درست گم شود؟ و به اندازه؟