دو تا عکس سردستی...

من تسليم شدم كه وبلاگستان محله بدنامي است...اما نظريه توطئه مي‌گه شما صحنه سازي كردين! تا نظريه قبليتون رو اثبات كنين...البته اين فقط يه فانتزي ذهنيه و هيچ جوري نمي‌شه ثابت كرد...به هر حال از اينكه تونستيد بدنامي محله‌تون رو ثابت كنين تبريك مي‌گم و از خداوند منان بدنامي روزافزون شما و اهالي محترم را خواستارم.

اجازه می‌دهید بخوانیم‌اش "وبلاگ‌نویس خیابانی"؟

عکس دوم... دنياي ديوانهء ديوانه مجازي به ديوار ها هم سرايت کرده!

شايد پدر جوون بوده!!! يا فکر مي کردن جوونه ديگه.قشنگه خوب.آدم بيشتر ياد عروسي مي افته تا عزا.با اون همه چراغ رنگي

in divarneveshte be nazar miad ke faghat baraye ax neveshteh shode bashe, ye joor "set up" albatte be nazare man, agar ham injoor nabashe ke akhare divarneveshtast, man kolli divar neveshteh didamo, ba ye chenin payami barkhord nakarde boodam, weblog ham engar beien irani ha kheili mohemme., oyun ham be dalayele khasse khodesh."

یکی از دوستانم همیشه می‌گفت وقتی مخاطبت موقع بحث قهقهه می‌زند، بحث را تمام کن. این دو تا عکس به زعم من هم خودشان قهقهه می‌زنند و هم من را می‌توانند به قهقهه وادارند، با این‌حال عجیب نمی‌گذارند چیزی ننویسم. راستش درباره‌ی خجله من هم همین را شنیده بودم. وقتی سعی می‌کنم برای خودم توجیه کنم مدام به ذهنم می‌رسد لابد طرف پدرخوانده بوده! و البته از باقی چیزهائی هم که به ذهنم می‌رسد بگذریم!!!
اما وبلاگ‌نویس خیابانی!!! این خیابانی‌اش را مستقیما نمی‌توانم بفهمم و فقط در آن نوعی حسرت و وعده می‌بینم، حسرت برای خیابان‌گردی خودم و وعده‌ی یک نوت‌بوکی چیزی!!! اما جدای از شوخی، خیلی برایم جالب و تامل‌برانگیز بود. اولا که حق با شماست، انگار واقعا شاعر وبلاگ‌نشین به میخانه شده است! و بعد اینکه در فکر اینم، دقیقا این سرریز دنیای مجاز به عالم واقع تا کجا می‌تواند پیش برود.../ می‌بخشید اگر بیش از حد شوخیانه شد. سرخوش باشید و پیروز.

هه...تا من باشم اينقدر تنبلي نکنم. از هفته پيش تا امروز، هر بار که از جلوي اين ديوار رد ميشدم به خودم ميگفتم فردا دوربينم رو ميارم تا ازش عکس بگيرم.
-
متاسفم که نظرم در مورد "نوشته ي شما" نبود.

ياد شعار «مرگ بر زد ولايت فقيه» افتادم که سر خروجي عباس آباد توي اتوبان مدرس نوشته بودند و صبح امروز توي صفحه اول چاپش کرده بود...

به قول موستيو انگار ديوارنوشته ي دوم فقط واسه عکس نوشته شده.

یعنی وبلاگ نویسی با وجود بد نامی اش به سنتی غالب در جامعه با کارکرد خاص خود بدل خواهد شد؟ (به هر صورت من که فعلا ازین محله کشیدم کنار! مجازی بودنش خستم کرده بود)

salam ... hatman shanbe too madrese be sooraghe shooma khaham amad :D

سلام! اميدوارم حالتون خوب باشه نميدونم درست اومدم آدرسو يا نه اما بهم گفتن اينجا خونه ي آقاي شيواس .. به هر حال حتي اگه اشتباهم اومده باشم خوب مهم نيست چون مهمون حبيب خداست ومطمئنا شماهم منو بيرون نميکنين!!!!!
اما خوب اگه آقاي شيوا باشيد که ديگه فبها المراد!
تعريف فردي به نام آقاي شيوا رو زياد شنيدم ! يه معلم ادبيات با طرز فکر خيلي قوي !( از بچه هاي حلي شنيدم ! منم فرزانگانيم !)
به هر حال اگه خود خود آقاي شيوا هستين لطفي کنين و به وبم سر بزنيد و اونجا بنويسيد که خودتونيد يا برام اي ميل بزنيد يا آف بذاريد !
ممنون..
راستي وبتون خيلي قشنگه...ادامه بديد ! باآرزوهاي سبز

سلام .با اجازتون من تو وبلاگم به راز لينک دادم . من زياد سر ميزنم ولي اولين باره که کامنت ميذارم . سربلند باشين.

عکس اول:اينجور که به نظر مي آيد،حجله بيشتر خاصيت رسم و رسوم و به اصطلاح جنبه ي تشريفات پيدا کرده،از بي نظمي دور و بر حجله که اينطور بر مي آيد.

يک روزي حجله نشانه ي آرزو به دل مردن آدم ها بوده ،حالا که ديگر آرزوها تغيير کرده است،ولي نمادش با مفهوم اصلي باقي مانده انگار.

در وبلاگستان ، غير خياباني هايش مي شوند آنهايي که فقط مقاله مي نويسند؟ يا خياباني هايش مي شوند آنهايي که هيچي نمي نويسند اما هرروز به روزند؟ يا کلا همه خياباني اند!

راستی در مورد حجله باید بگم که من طی مدتی که از اولین خوندن این پست گذشت ،دو بار حجله ی افرادی که ازدواج کرده بودند و حتی سنشون در حد 30 به بالا بود دیدم.

قرمزه رو يک دختر جوون چادري نوشته،سياهه رو يه مرد متاهل چادري.

ممکنه لذت متن بارت رو توی چند جمله بنویسی. برام واقعاً مهمه. من سه بار، اول تا آخرشو با تمرکز و آرامش و تفکر خوندم. هر سه بار دریافت متفاوتی با دفعه قبل داشتم. فکر میکنم اگه یه بار دیگه بخونمش ترتیبش میشه: یکی از بهترین کتابایی که... شاید مرموزترین کتابی که ... یکی از مزخرفترین کتابایی که... نمیدونم بذار ببینم چی میشه. راستی اگه ننوشتی جداً ناراحت میشم و احساس بدی می کنم. من واقعاً دچار مشکل بغرنجی هستم.

-----
همه‌ی این احساسها رو درک میکنم. ولی مترجمش رو میتونی اینجا پیدا کنی:
http://francula.blogspot.com
فکر کنم بیشتر بتونه کمکت کنه. :)