من از نسلِ مردانِ مردّدم!

بي نهايت جالب و خوندني بود ... اينکه ارزشگذاري هم نکرديد . گرچه دست آخر فکر مي کنم مردد بودن يه امتياز هست مثل توانايي نشستن روي دو صندلي همزمان که فقط در صورت ظاهري نشدني و اشتباه به نظر مي رسه ! اما مي تونه يه امتياز باشه .شايد بشه ترديد رو با اعتدال و خط مياني يکي دونست !

ااااا!!! بابا کوتاه بيا! اين آقامون کيميايي چيه که تکرار مي کني همش؟ اول فکر کردم شوخي مي کني ولي مثل اين که جديه!
خب تو که از اون نسلي هستي که مي گي که نبايد اين جوري خودت رو محدود کني!!!! ا ا ا !!‌آخه يعني که چي!!!؟ هي آقامون کيميايي!
خب کارگردان خوبيهُ دوستش داري! به جاي خودش! بنويس آقاي کيميايي!!!!
آصلا نمي فهمم خداييش!

نگاه کردن به فيلم های کيميايی از ديد "مردانگی هژمونيک" ايده جالبيه! اصولا فيلمفارسی ها پر هستند از اين پديده ها و در مقابلشون هم "زنانگی تاکيده شده." به نظر شما مدل های "مردانگی هژمونيک" تو چند سال اخير تو ايران تغيير کرده يا هنوز قيصر و شخصيت هايی که فردين و ناصر ملک مطيعی بازی می کردند نمونه مردانگی هژمونيک تو جامعه ايرانی هستن؟ مثلا ايده آل های هژمونيک پسرهای "تهرونی" چجوری هستن الان؟

http://www.npr.org/programs/morning/features/patc/marlboroman/

http://xroads.virginia.edu/~CLASS/marlboro/mman.html

http://www.sfgate.com/cgibin/object/article?o=7&f=/c/a/2006/01/29/MNGMHGVCEV1.DTL

http://en.wikipedia.org/wiki/Marlboro_Man

http://www.adage.com/century/icon01.html

http://www.snopes.com/radiotv/tv/marlboro.htm

متن فوق العاده اي بود . اين ترديد يا به نظر من تركيب در همه نوشته هاي شما معلوم است اما به نظر نه تركيبي از "اين" و " آني" كه در پست خود آورده ايد

در حد خدا خوب بود! هميشه فکر مي کردم يا دير به دنيا آمده ام يا زود وقتي به دنيا آمدم که نبايد به دنيا مي آمدم. حالا مي بينم که درد مشترک است اين بين بودن. نه بزرگم نه کوچيک. خيلي عالي خيلي. ممنونم اميدوار شدم!

آقاي شيوا
طبق معمول فقط برادران بزرگتريا کوچکتر هستند که به حساب مي آيند؟ هيچ خواهري نيست؟

سلام
مثل هميشه مطلبتان عالي و بسيار خواندني بود. خيلي لذت بردم. کيميايي علاقه به آن فرم مردانگي را هميشه کم و بيش در آثارش داشته. آن چيزي که من اسمش را ژست مي گذارم. ژست اغراق آميزي که به شخصه چندان نمي پسندم ولي معتقدم نوعي شناسه يا امضا براي کار کيميايي است. اگر اشتباه نکنم اين فرم از مردانگي اقبال عام خود را از دست داده و ديگر ارزش عمومي محسوب نمي شود. البته جاي بحث بيشتري دارد. به هر حال ممنون.
فکر کنم در بند دوم به اشتباه از کيارستمي نام برده شده که در صورت اصلاح متنتان را بي عيب تر خواهد کرد.
از مطالب خوبتان صميمانه سپاسگزارم.

باز هم آمدم که بگويم اشتباه از بنده بود (در مورد کيارستمي). بعد از فرستادن مطلب از آنجا که فکر مي کردم چنين اشتباهي از شما بعيد است مطلب را پيگيري کردم. از اشتباهم عذر مي خواهم.
با تشکر

خوشحالم که در دهه چهل سیر میکنید داداش جان.
من هم متولد دهه چهل هستم . در مطلب موتورسواری پارسال هم از قیصر خیلی حرف زده بودید.
بابا قیصر مرد... همسر رو بچسب!!!!!!!
امون از این جوونای امروزی ... خودشون جوونن ولی دلشون پیره!!!

باؤ هم خوشحالم که در دهه چهل سیر میکنید!!!

صفورا

ممنون از لينکي که به وبلاگم دادي بابت شعر افغان! خوش باشي و سال نيک!

خوشم اومد خيلي

دوستان عزیز
برای نوشتن چند مقاله با موضوعات زیر، نیاز مبرمی به کمک شما دارم.

از کلیه جامعه شناسان عزیز درخواست می نمایم با راهنماییها و کمک معنوی یا حداقل معرفی منابع متقن و دست اولی که از اعتبار درونی و بیرونی برخوردار باشد ، این خواهرکوچکشان را در تنظیم مقالات مذکور یاری فرمایند. به هر حال ... اکنون به یاری سبزتان نیازمندیم:

و اما عناوین مقالات:

ـ نقش" پیتر بوردیو" در راهیابی تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی آلمان

ـ توصیه های " آنتونی گیـدنز" در باره نحوه طبخ میــرزا قاسمی

ـ ارتباط ایده هژمونی" آنتونیو گرامشی" با روش پخت کشک بادمجان و طبخ بهینه مرصع پلو

ـ ارتباط رسانه ای لازارسفلد و ویلبرشرام با کسانی که جنسیتشان مشکوک می زند

ـ بررسی دیدگاه رابرت میشلز در رابطه با آبدوغ خیار آهنین الیگارشی

ـ بررسی دیدگاه"یورگن هابرماس" دربـاره "رضا حسین مردی ـ خبرنگارشبکه خبرـ تهران"

قبلا از همه دوستان عزیز تشکر نموده ، چون قصد دارم در آینده نزدیک یک وبلاگ(طنز جامعه شناسی) ایجاد نمایم از کلیه نظرات و پیشنهادات استقبال خواهم نمود و بهترین نظرات ارسالی را درج می نمایم.
لطفا از ارسال هرگونه کرم ، ویروس ، میکروب و ... جدا خودداری فرمایید زیرا ممکن است به درد بی درمان و یا تیرغیب دچار شوید. این درخواست را در وبلاگهای دیگر منتشر نموده در تابلوی اعلانات دانشگاهتان نیز نصب فرمایید.

خاک پای شما جامعه شناسان عزیز

علیا حضرت صفــورا هنرمند

Safourahonar@Yahoo.com

سلام.ماشالله تعطيلات خيلي پرکار بودين من کلي عقب موندم از خوندن مطالب وبلاگتون! يه سوال برام پيش اومده و اونم اينه که تحليل همه اتفاقات و حوادث فردي و اجتماعي دور و برمون از ديد جامعه شناسي و جامعه شناسان يک کار افراطي نيست؟ يعني واقعا ميشه همه چيز رو از ديدگاه اجتماعي تحليل کرد؟

این قضیه تعلق نسلی ودغدغه هاش چه مسئله حادی شده البته قبلا هم بوده ولی امروز تو پرسه های اینترنتیم اکثرا موضوع تحث همین بود نمیدونم شاید اتفاقی بوده.
_آقای شیوا اگه شما و سایر هم جنس هاتون مطمئنید که از نسل مردهای"مردد"ید باید بگم وضع ما اجناس اناث خیلی وخیم تر از شماست چون من (البته شخصا)حتی لفظ "مردد"رو هم نمی تونم در مورد نسل همجنس خودم بکار ببرم...
_به نظر من هم نسلان ما در هنر هفتم که از جانشینان وثوقی. ملک مطیعی. انتظامی. پرستویی و...نسلی هستند که شاید کلیشه های مردانگی را در چیزهای تازه تری جستجو میکنندو باز هم به نظر من شگفتی آفرینند همانطور که در "رنگ خدا""خمره""زمانی برای مستی اسبها" و نمونه های دیگر دیده ایم.

_خانم هنرمند اینجا هم که آگهی زدی!!!!واست چند تا موضوع کار طنز نوشتم تو وبلاگ خانم دکتر احمد نیا می تونی یه سری بزنی البته بیشتر از اینکه جامعه شناسانه باشند مربوط به روانشناسی اجتماعیه!!!

دوست عزيز!
سالِ نو مبارک!
يادداشت تان را خواندم و بسيار لذت بردم!
آندو يادداشت "به جهنم" و "به درک، ولی می کشمت" نیز خواندنی و نگاهتان به این مساله، بنظرم مهم و تامل برانگیز آمد.
شاد و بهروز باشید!

سعيده عزيز
يه ضرب المثل ايروني هست که ميگه : طبيب گر طبيب بودي ... بعله!!

خوب بود. خيلي خوب. مخصوصا ۴ و ۵ . اين روزها که دارم گفته هاي ابراهيم گلستان را مي خوانم مي بينم چقدر راست و رک مي گويد که کيميايي از قيصر آن طرف تر نرفت و توي همان محيط بسته ي کارش پلکيد و فيلمهايش مانند تکه لباس هاي به هم دوخته شده است! بدون شايد يک طرح اوليه و فکر اساسي! بد نبود از فاجعه ي سربازان جمعه هم ياد مي کرديد، بگذريم ... از هر چه بگذريم ته همه ي فيلم هاي ايراني هنوز ته مانده هاي برادر بزرگتر را مي بيني حتي توي به اصطلاح مدرن ترين شان! ولي خوب تحليل مي کنيد آقاي شيوا. حديث نفس است ...

با مطلب جدیدی به روزیم.منتظر نظر شما.

ینجا وبلاگی متولد شده که شما مجبوری ان را بخوانی.چون شما فرد مهمی هستی.شما فرد مهمی هستی چون من وبلاگت را می خوانم و این دور از مردمی بودن مهمان روزگار است که کم محل باشند. .

سلام آقای پویان
من دانشجوی ترم آخر لیسانس جامعه‌شناسی دانشگاه بهشتی هستم. برای 4 واحد درس کارورزی یک کار تحلیل محتوا گرفته‌ام به راهمایی دکتر چلبی.
در حال حاضر بیشتر از اینکه به منابع درباره‌ي تحلیل محتوا احتیاج داشته باشم، نیازمند گفنگو با افرادی هستم که خودشان عملن تحلیل محتوا انجام داده باشند. از آنجا که بچه‌های تحصیلات تکمیلی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه بهشتی اکثرن اهل پیمایشند و من تا آن‌جا که گشته‌ام کسی که اخیرن کار تحلیل محتوا کرده باشد پیدا نکرده‌ام، گفتم شاید شما دوستی را بشناسید که بتواند به من کمک کند.
نشانی وبلاگم و آی‌دیم در یاهو را گذاشته‌ام.
ممنون.

به هدی: ممنونم :) امیدوارم همینطوری که میگین واقعاً امتیاز باشه! :))

به خورشید خانم: گمانه‌زنی‌های من اینه که بله تغییر کرده؛ امّا هنوز هم ویژگیهای مردانه و زنانه‌ی مسلط همون چیزهاییه که قبلتر هم بوده. ولی این وسط نمیشه تلاش نیومن‌ها رو واسه اینکه تصویر مرد هژمونیک رو تغییر بدن، ندیده گرفت. همینطور در مقابل زنانگی تأکیدشده‌ای که شما میفرمایین، زنانگی مقاومت‌کننده‌ای هم شکل گرفته که بهرحال تصویر اولیّه رو تا حدودی تغییر داده‌ان. نمونه‌ای که تا حدی این تغییر رو نشون میداد، البتّه به طنز، شب‌های برره بود. «شیر»فرهاد ـ مرد هژمونیک سریال ـ با اومدن روزنامه‌نگاری ـ که اسمش خاطرم نیست و نماد نیومن‌ها بود ـ و در مقابل زنانگی مقاومت‌کننده ـ که شاید نماینده‌اش خواهر خودش که باز اسمش یادم نیست! باشه ـ به چیز دیگه‌ای تبدیل شد. تا جاییکه اگه شخصیّت مدیری (شیرفرهاد) رو در اوّل و پایان سریال مقایسه کنین، تنها چیز مشترکشون سبیله!! :)) این رو هم بگم که فکر کنم پژوهشهای خوبی هم بشکل پایان‌نامه در مورد خصوصاً مردانگی انجام شده.

به مهرنوش: ای بابا! :) تو پانوشت آورده‌ام که به قرینه‌های مؤنّث این برادرهایم (یعنی خواهرهام) کمتر پرداختم که جا داره در آینده در موردشون صحبت کنم. ضمن اینکه من مشکلم هویّت خودمه! دستِ کم اوّلین راهی که بذهن میرسه اینه که در جستجوی این هویّت، به برادرهام بپردازم دیگه!

به مریم: ممنون و خوشحالم که خوشتون اومده :) من در ویژگیهای اصلی و اساسی که مردانگی مسلّط رو تعریف میکنه، تفاوت زیادی بین نسلهایی که آمده‌اند و رفته‌اند، ندیدم. ولی واقعیّتش اینه که گمانه‌زنیهام این رو میگه و نه هیچ پژوهشی.

به سیب گاززده: خواهش میکنم. ممنون از شما :)

به حسین: خیلی خوشحالم :)

به فائزه: ممنون :) نه نمیشه! مثلاً نمیشه با بینش جامعه‌شناختی وضعیّت هوا رو پیش‌بینی کرد! ولی جامعه‌شناسان معتقدند که بعضی از جنبه‌های زندگی، ویژگی اجتماعی داره و اونها رو میشه تحلیل اجتماعی کرد. این البته خیلی ساده و سرراستشه و ظرایفی هم داره. امّا در اینمورد خاص (یعنی هویّت جنسیّتی) فکر کنم بپذیرید که جنبه‌های اجتماعی هم داره.

به سعیده: خیلی خوبه اگه شما هم دغدغه‌های هویّتیتون رو بگین. :)

به مخلوق: من هم خوشحالم که خوشتان آمده. خوش‌آمدنِ متقابل من رو هم بپذیرین عجالتاً تا بعدتر بیشتر بگم! :)

به مهدیه: شاید بخاطر اینکه حدیث نفس بود، خوب در اومد :) من از آقامون کیمیایی دفاعِ سینمایی هم دارم ها! البتّه با سواد کم سینماییم. :) خلاصه خوشحالم که خوشتون اومده.

به سالار: اگر بیشتر بدونم، بهتر میتونم کمک کنم. موضوع تحلیل محتوا چیه؟ سندش چیه؟ تصویر؟ متن؟ کمیه یا کیفیه؟ و از این قبیل. ایمیل کنین.

اصفهونيه و رشتيه و تركه با هم يكجا كار ميكردن. يك روز ساعت ناهار, اصفهونيه ظرف غذاشو باز ميكنه، ميبينه قورمه‌سبزيه, ميگه: اااي بازم قرمه سبزيِس! اگه فردا باز قورمه‌سبزي باشه، من خودمو از اين برج پرت ميكنم پايين! بعد رشتيه ظرف غذاشو باز ميكنه، ميبينه كله ماهي داره .. اونم شاكي ميشه، ميگه: ااووو! اگه فردام همين باشه منم خودمو پرت ميكنم پايين! آخري تركه ظرف غذا رو باز ميكنه، كوفته داره.. حالش به هم ميخوره، ميگه: ايلده اگه منم اين ظرفو فردا باز كنم ببينم كوفته‌س.. خودمو پرت ميكنم پايين! خلاصه فردا سه نفري ميان سر كار و در غذاها رو باز ميكنند و از قضا هر سه تا تكراري بوده، اينها هم خودشون رو پرت ميكنند پايين! باري، پليس مياد واسه تحقيقات و بازجوه خِـرِ زناشون رو ميگيره كه نقصير شماهاست! زن اصفهونيه ميگه: جناب سروان من نميدونستم, تو خونه هم هروقت قورمه‌سبزي درست ميكردم ميخورد غر نميزد! زن رشتيه ميگه: اووو! تو رشت همه كله ماهي ميخورن، من روحمم خبر نداشت اين دوست نداره. زن تركه ميگه: جناب سروان به ولله من يه هفته بود خونة مادرم بودم, اين خودش واسه خودش غذا درست ميكرد!!!

خب می دونی که من آدم بی حوصله ای هستم و کمی هم عجول. اما عجالتن حال ات را نمی گیرم، تا بعد. در ضمن لطفن تماسی با بنده حاصل فرمایید تا خدمت تان عرض کنم.

طی چندروز اخیر تعداد زیادی ایمیل و پیغام وپسغام دریافت کردم که وبلاگ نویسها یا خواننده ها در باره کامنتهام اظهار نظر کردن.
بعضی هاشون میگن من یک بیمار روانی هستم که رواپریش و روان نژندی و اسکیزوفرنی و شاقلوس دارم.
بعضیهاشون هم از کامنتهام و نظراتم حمایت کردن و میگن به این کار ادامه بدم چون فضای وبلاگستان جذاب تر و بهتر میشه.
در جواب باید بگم که من فقط حرف دل خوم رو اینجا میزنم و کار با حرف مردم ندارم.
من نه چندشخصیتی هستم و نه شخصیت مرزی دارم.
شخصا با استادم جناب آقای دکتر فربد فدایی ـ ستاره دانش روانشناسی ایران ـ هم کاملا آشنا هستم و نیاز به راهنمایی خاله رقیه و عمو قربونعلی ندارم که هی به من پیشنهاد روانکاوی و روان درمانی و جدی تراپی میدن.
حتی تعدادی از همونایی که در همین کامنتدونی ها به من فحش میدن و ناسزا میگن اما با ایمیلاشون از کامنتهام حمایت می کنن ولی من کار اخلاقی نمی دونم که اینهارو افشا کنم.
ما زنها خودمون باید بتونیم از حق خودمون دفاع کنیم و گر نه این شعارهای فمینیستی و از این مزخرفات همش حرف مفته و چرته!!
من شعار نمیدم بلکه عمل می کنم.
در باره خانم" دکتر احمدنیا" ی عزیز هم باید بگم که ایشون خانوم متشخص ، خوب و بزرگواربه و اگر همون یه دفعه هم به من توهین نکرده بود و ذوق وشوقم را با آب یخی که روم ریخت با اعصاب و احساسم بازی نمی کرد هرگز به خودم اجازه نمی دادم که اینجا رو واسه کامنت پرونی انتخاب کنم.
حالا هم از ایشون میخوام به دوستانشون بگن اینقد واسه من ویروس و میکروب نفرستن و خودشون رو زحمت ندن. قلب صفورا به وسعت یه دریاس.
توی این بچه های علامه وبلاگ و اخلاق و منش مبینا بنی اسدی و هداخانوم رو از همه بیشتر می پسندم. اینا اساسا چاپلوسی نمی کنند.
نه ، من مثل بعضی از دانشجویای ایشون پاچه خار نیستم که بخاطر نیم نمره بیام پا روی شخصیت و اعتقادم بذارم و از دیدگاهی که می دونم اشتباس اما به ناچاری دفاع کنم.
البته من بزودی وبلاگ طنز جامعه شناسی می زنم و در اونجاس که باید یه سری مسائل نگفته رو بگم و چون میدونم که خیلی پرخواننده خواهد بود پیشاپیش می خوام کدورتها از بین بره تا با آبروی کسی بازی نشه.

همه شما رو دوست دارم و عاشقتون هستم

خاله صفورا
Safourahonar@Yahoo.com

پويان عزيز متن بسيار جالبي بود. مدتها بود که به چنين متن خوبي در وبلاگستان برخورد نکرده بودم. وبلاگ عرصه بسيار جالبي است نه تنها براي زنان تا زن بودن خود را براي خود و ديگران روشن کنند بلکه براي مردان نيز اين چنين است. معيارهاي مردانگي امروز بسيار متفاوت با ديروز هستند. اي کاش باز هم از مرد بودن در عصر کنوني بيشتر بنويسي.

من هم بالخره اين متن رو تا به انتها خواندم و خيلي ازش لذت بردم. مثل هميشه پرمايه و جذاب.

بابا دست خوش !.
با اجازه لينک دادم.
شادباشي.