« سلّانه‌سلّانه – کامیار محمّدزاده | صفحه اصلی | کودکانِ کار »

ارشد

از فردا تا شنبه، بعضی از دوستان خوبم کنکور کارشناسی ارشد دارند. برای تک‌تک‌شان آرزوی موفقیّت میکنم. همة آنهایی که میشناسم لیاقتشان بیشتر از اینهاست.

شاید اینروزهای آخر، چیزی که بسیار کمک‌حال دوستانم است، یکی تستهای سالهای قبل باشد. حتّا قبل از خواب هم میشود چند تاییشان را «خواند». احتمال تکرار مشابه تستها بسیار زیاد است. خودم، شخصاً برای کنکور جسته‌گریخته، همین تستها را نگاه کردم و جز این، خلاصه‌هایی بود – که از روی تنبلی – خواندم و دیگر، نکته‌های کوچک، امّا ارزشمندی که حتّا وقتِ برگشتن از کلاس تربیت بدنی توی راه و اتوبوس، عقیل از تعریف و توضیحشان برایم دریغ نمیکرد.

نکتة دیگری که احتیاج دارید، احتمالاً کمی اعتماد به نفس است. نمیدانم چرا با اینکه دوست داشتم فوق لیسانس قبول بشوم، ولی آزمون برایم اضطراب‌آور نبود. با این‌حال، اعتماد به نفس اساسی را خانم دکتر احمدنیای عزیز لطف کردند با چنین جمله‌ای: «حتماً قبول میشوی؛ ولی اگر قبول نشدی، متوجّه میشویم که نظام ارزیابی آموزش عالی ایراد دارد!» دیگر خودتان حسابش را بکنید... در مورد دوستان خودم هم – آن‌هایی که کم و بیش از دور و نزدیک میشناسم – به این حکم معتقدم. گفتم که، لیاقت دوستان من بیش از اینهاست.

خب... وحید، فاطمه (گرچه، حالا دانشجوی ارشد هستی!) ، مهسا، هدی، علی، امید، مرتضی، امیر ارسلان و عزیزانِ دیگر، موفّق باشید اساسی و شیرینی ما هم فراموشتان نشود؛ لطفاً! :)

پ.ن. راستی یک نکته: مراقب‌ها در نوبت عصر بداخلاق‌ترند؛ شما خیلی عصبانی نشوید... راحت و بی‌خیال، کار خودتان را بکنید.