« دکتر مرتضی فرهادی | صفحه اصلی | یوم الشک »

ابن سیرین!

هو

امروز تو کتابخونة علوم انسانی بودم که بچه ها اومدن پیشم و گفتن: "آقا! شما داستان ابن سیرین رو شنیدین؟" گفتم: "نه! چیه جریان؟" گفتن: "آقای دینی برامون تعریف کردن." گفتم: "بگین ببینم چیه؟" گفتن: "ابن سیرین یه جوون خیلی خوشتیپ و مؤمن بوده که توی پارچه فروشی کار میکرده. یه روز یه دختر خیلی خوشگل و "فاسد" میاد تو مغازه و پارچه میخره... ولی پول نداشته. به پارچه فروش میگه که این پارچه رو کارگرتون (یعنی ابن سیرین) بیاره خونة من تا بهش پول بدم. ابن سیرین از همه جا بیخبر دنبال دختره راه میفته و میره تو خونه که دختره... بله در رو قفل میکنه و میگه یا باید با من یه کاری بکنی یا داد میزنم، همسایه ها رو خبر میکنم و رسوا میشی. ابن سیرین هی این دست و اون دست میکنه و آخر سر میگه باشه فقط قبلش باید برم قضای حاجت کنم... دختره هم میگه باشه و مساله ای نیست مثلاً . ابن سیرین میره دستشویی و اونجا به فکرش میرسه که از محتویات چاه برداره بماله بخودش. وقتی میاد بیرون و دختره میبینتش، حالش بهم میخوره و میگه نمیخوام اصلاً برو بیرون. ابن سیرین هم وقتی که از خونه میره بیرون رو میکنه به خدا و میگه خدایا من این کثافتها رو با آب میشورم اما اگه روحم کثیف میشد نمیتونستم بشورم..." !
از مسخره بازیهای وسط داستان که بگذریم، بعد از اتمام داستان جداً حالم بد شده بود. بچه ها هم پرسیدن: داستان چطور بود؟ گفتم: خوب بود...فقط آخرش "چیزمال" بود!!! گفتن:"پس باید چه جوری میشد؟" گفتم: "من فکر میکردم آخر داستان یه فرشتة مهربون (!) میاد و به ابن سیرین کمک میکنه... اینجوری مطمئناً داستان قشنگتر میشد...حالا واسة چی این داستان رو براتون تعریف کردن؟" گفتن: "واسه اینکه عبرت بگیریم" !!!
واقعاً نمیفهمم این داستان سراپا لجن و کثافت برای بچه ها تعریف کردنش چه فایده ای داره؟ موضوعی که اصلاً در ذهن بچه نیست و فقط ذهن پاکش رو لجنمال میکنه. کاش بلد بودم. اگه بلد بودم بعد از پایان داستان یه چیز قشنگ واسشون تعریف میکردم. دستشون رو میگرفتم، میبردم تو یه دنیایی که همش پاکیه. میگفتم بیاین اون همه کثافت رو که شنیدین. این رو هم ببینین. کدوم بهتره؟
بهرحال تا اونحویی که میتونستم با خنده و وارد کردن یه فرشتة خوشگل و مهربون رفع و رجوعش کردم. آخه این هم شد داستان که بچه ها عبرت بگیرن؟ یه داستان بی بوی گه و کثافت نمیتونست بیدارشون کنه؟ (اگه فرضاً خواب بودن...)
راستی جالب رفتار امیرحسین بود که وقتی بچه ها داشتن قسمت کثافت داستان رو تعریف میکردن، تمام مدت روش رو به دیوار کرده بود!!!